Nga kampionati i çmendurisë së bojkotit tek kampionati që të bën me “infarkt” po të besosh rivalitetin e pikëve në krye të klasifikimit. Kaluam 8 javë pa futboll dhe të gjithë menduan se ky ishte sezoni të cilin e dështuam për 8 palë qejfe ( aq sa javet e bojkotit), për arsye më shumë politike
Cili hall është më i madh? Apo siç thonë të moçmit: halli hallit nuk i gjan! Nga njëra anë Kombëtarja po qan se ka mbetur pa pasaporta diplomatike, kurse në anën tjetër po qajnë tifozët ngaqë Kombëtarja ka humbur “pasaportën” e lojës sa dhe me San Marinon e fundit të botës së topit , tanët
Ka rilindur moda e barit të gjatë, pra barit të fushës së paqethur për të ndalur kundërshtarin! Anglia kur ishte në Tiranë, sidomos futbollisti shpërthyes Sterling, u ankua për barin e gjatë, në kufinjtë maskimalë të rregullores në fushën e stadiumit “Air Albania”. Duket, se kjo kjo hile e vjetër po fiton prapë skenën e
Flitet për Kombëtaren, kështu që qoftë edhe për faktin se është një skuadër që na përfaqëson të gjithë, sigurisht që gjithçka kërkon edhe maksimumin e sinqeritetit. Këto ditë luajtëm tri ndeshjet e para kualifikuase dhe fitoret me Andorrën dhe San Marinon u përdorën si alibi, pë të mbyllur gojët “e liga” që kërkonin me ngulm,
Kush e kush të gëzohet më shumë! Thonë se Kombëtarja është përgatitur për një “dasmë me gola” ndaj San Marinos! Kjo edhe për inat të asaj loje mediokre që vetkurdisëm me Andorrën, por edhe për pushtimin anglez në fushën fringo të Air Albanias, ku vetëm Uzuni arriti të futej një herë në bahçen e tyre.
Kjo ndeshje e Kombëtares me Anglinë mund të quhet si një udhëtim 90 minutësh në të kaluarën! Krijuam vetëm një rast me në të Uzunit dhe të gjithë po qajnë për atë episod, duke harruar që Anglia “shkeli të drejtat e njeriut” duke privuar ekipin tonë t’i gëzohej edhe ai lojës dhe topit në fushën
Do e sulmojmë Anglinë! Edi Reja vazhdon fushatën e Kombëtares, edhe pse ndeshja me Andorrën ishte si një kthim i frikshëm në të kaluarën, tamam, zhytje në kohën kur numëronim sulmet me pikatore ose gëzonim si fëmijë kur Kombëtarja kapercente vijën e mesit të fushës. Por, një ekip që nuk është mësuar të mbyllë gojën
Paska dashur edhe 1 gol tjetër në portën e Andorrës, trajneri Edi Reja, që ta shijonte më shumë ndeshjen, sa të lëpinte gishtat me rezultatin dhe jo me shijen e keqe të lojës! ! Le të tregohemi zemërgjërë dhe t’ia dhurojmë dhe 1 gol për hatër të viteve mbi shpinë. Le të hamë edhe një
Është e kotë të këmbëngulës që publiku të kthehet nëpër impiantet e futbollit apo nëpër arenat e mbyllura të sporteve të tjera, veçse është për të shkulur qimet e kokës kur shikon se fushatat elektorale janë mbi ligjet dhe kufizimet për pandeminë. Nuk ka rëndësi se cila forcë politike e bën, sepse ne jemi mësuar
Në kohë fushatësh politike, edhe Kombëtarja si një “parti” e privilegjuar, që popullin e e vet e mban të lidhur pas vetes edhe kur nuk i mban premtimet , po bën këto ditë fushatën e saj për 3 ndeshjet e ardhshme . Po cili është kryepremtimi i fushatës së saj? Nuk donim të ishte si
