I tillë ka qenë simboli i këtij futbolli. Katenaço ishte stili i Italisë, dhe nuk kishte një emër edhe pse Klaudio Xhentile u bë mishërimi i tij, ndërsa ekipi i sotëm ka një tjetër hero. Federiko Kieza, kampion i Europës bashkë me shokët e tij, bëri që gjithë kontinenti të binte në dashuri me të,
Arrigo Saki, njëri prej të “urtëve” të mëdhenj të futbollit të kaltër, deklaroi se suksesi i Italisë ishte falë Roberto Mançinit, që përfaqëon triumfin e ideve në Apenine. Deri më sot, vetëm Saki ka qenë triumfi i ideve të Krujfit dhe të futbollist “shampanjë”, ndërsa Italia vazhdimisht ka qenë një shkollë e futbollit të mbyllur
Më i miri i finales nuk mundi ta përmbante veten. Leonardo Bonuçi, njëri prej gladiatorëve më të mëdhenj të Italisë, bërtiti me të madhe sapo u fitua Kampionati Europian në “Uembli”. “Futbolli po kthehet në shtëpi, – thirri ai me të madhe, ndërsa iu drejtua anglezëve: Duhet të hani ende shumë pjata me makarona!” Ndërsa,
Kupa të Botës kanë plot. Katër të tilla janë vendosur në kabinetin e trofeve në Romë, e fundit në 2006-ën në Gjermani, por Europiani është kthyer në një makth. Një finale e fituar deri në sekondat e fundit u humb përballë Francës në vitin 2000 në Amsterdam, dhe një tjetër nuk pati histori në një
E gjeti titullin ashtu siç duhej, dhe siç i shkon ditës së madhe. Sporti italian do të përjetojë dy kulme dhe e përditshmja “La Gazeta delo Sport” mezi e pret këtë të diel. “Italia, Uimbëlldon dhe Uembli, – shruan ajo në kopertinë, – një e diel si kurrë më parë, diskutojmë dy superfinale!” Gazeta vendos
Në ishull e dinë se të kaltrit janë një kundërshtar “tersi”. Për herë të fundit, Anglia fitoi ndaj Italisë në një ndeshje zyrtare në 1977 në eleminatoret e Kupës së Botës, në të cilën shkuan italianët jo shpikësit e futbollit. Kanë kaluar 44 vjet, gati një shekull, por a mundet që ky mallkim të tejkalohet?
Ishte viti 2006 dhe kombëtarja e asaj kohe, e drejtuar nga Marçelo Lipi, arriti triumfin e madh, të parin pas viti 1982, duke u shpallur kampione e botës në stadiumin “Olimpik” të Berlinit. Ishte data 9 korrik, dhe mediat italiane e kujtojnë sot përvjetorin duke e bërë pikërisht 2 ditë para finales së madhe të
Të kesh 33 ndeshje radhazi pa humbje nuk është rastësi dhe tregon diçka, po ashtu do të jetë shumë e vështirë “ta thyesh këtë arrë” në finalen e Kampionatit Europian, por edhe trajneri Roberto Mançini e pranoi se Italia e tij e pati shumë pisk ndaj Spanjës. Gjysmëfinalja në “Uembli” u fitua vetëm pas penalltive
Është një sfidë futbolli dhe do të fillojë në orën 21:00 në “Uembli” të Londrës, por prag-ndeshja ndonjëherë është edhe më e emocionuese se ajo që vjen më pak. Gazetat e të dyja vendeve, Itali e Spanjë, janë në atmosferë ultrasish për gjysmëfinalen e Europianit. “La Gazeta delo Sport”: Forca të kaltër! Nga Trieste deri
Ja ku e kanë edhe ata dikë për të cilin të luajnë. Nëse Danimarka ka Eriksenin, Italia e ka heroin e saj fatkeq, mbrojtësin e dëmtuar Spinacola, që nuk do të luajë futboll për 6 muaj. Kombëtarja e kaltër i premtoi lojtarit të Romës, se do të bëjnë çmos që ta fitojnë Europianin për të.
