Me mungesa, pa para në xhep dhe me borxhe, i tillë ka qenë dhe mbetet Flamurtari (ndonëse lojtarët morën 5 muaj paga në fund të vitit të kaluar), veçse futbolli i bukur nuk dëshiron të largohet nga Vlora. Sido që të jetë, ekipi kuqezi e ka një pjesë të sharmit të dikurshëm kur në fushë
Le t’i dëgjojmë fjalët e Starovës pas humbjes më pa histori të Partizanit: “ Gabuam shumë në Gjirokastër, por titulli është në këmbët tona. Ata u mbrojtën me shumë forca”. Përsëri flitet për titullin, edhe pas një shuplake të hidhur që të jep shansin të largohesh nga ideja sfilitese e të shpallurit kampion para kohe.
Luftëtari, padyshim një nga skuadrat më e këndëshme për t’u parë në këtë sezon, ka frenuar edhe Kukësin kryesues, me një barazim 2-2. Ndeshja u hap nga vendasit, që pesë minuta pas vërshëllimës së parë të arbitrit, me një ekzekutim perfekt të Rexhinaldos. Gjirokastritët, jo vetëm që nuk kanë nguruar përballë Kukësit, madje në pjesën
Nuk do të jetë më “Kali i Trojës” në portat e ndeshjes Tirana –Luftëtari, si disa kohë më parë, kur në stolin e bardhebluve ishte Daja. Një ndeshje paradoksale për dy palët: gjirokastritët që vallzonin dhe lodronin në fushë sikur të kishin përballë një ekip plot me hije, ndërsa Tirana që shtirej deri në atë
Trajneri serb i Luftëtarit, Mladen Milinkoviç, pas fitores ndaj Vllaznisë është shfaqur i veshur si “bari” së bashku me shefin e klubit të Luftëtarit, Antonio Nora dhe në sfond një veturë X5. Ishte pikërisht ky i fundit që e postoi foton në Facebook, ku dhe shkruan: “Punë, sakrificë, bazuar në tradita. Është mirë të dish shumë për ata që të duan dhe përkrahin për pikënisjet, për themelet. Sa më thjesht të nisesh, aq më shpejte arrin ku do!!” Luftëtari po mrekullon në një kampionat që nuk
Kur e pyesnin dikur Shkëlqim Muçën se në cilën fushë donte të luante jashtë kryeqytetit, ai përgigjej “në Shkodër”. Besohet kështu kanë menduar edhe futbollistët e Luftëtarit, të cilët provuan duartrokitje nga publiku shkodran pas fitores në “Loro Boriçi” ndaj Vllaznisë vendase. Gjirokastritët e treguan veten si një nga ekipet më të mirë të Superligës,
Në një kohë që shpenzohen para për futbollistë të lloj-lloj ngjyrave, të mbërritur nga kudo, si dhe trajner të huaj, futbolli ynë ka problem imediat mungesën e infrastrukturës. Disa skuadra nuk kanë fusha të përshtatshme për seancat stërvitore, madje as stadiume në qytetet e tyre, ndërkohë që investojnë për objektiva të palogjikshme. Luftëtari dhe Korabi
Sikur Luftëtari të ishte specializuar me fushën e Peqinit, atëherë trajneri Daja do të ishte më bindës në fjalët e tij “ Jo për t’u justifikuar, por kundërshtari ynë, ashtu sikundër i ndërroi ndeshjet me rivalët tanë, mund të bëntë edhe me Tiranën”. E vërteta është se fundi i ndeshjes, Luftëtari me Tiranën nuk ishte
Në Gjirokastër vazhdojnë të zhvillojnë tendera të njëpasnjëshme për pjesë të ndryshme të stadiumit, ndërkohë që futbollistët e Luftëtarit mbetën me çantë mbi shpinë, në kërkim të stadiumeve, për të luajtur si vendas shumë kilometra larg shtëpisë. Së fundi është premtuar disa herë mbërritja e ditës së inagurimit, por gjithmonë gjendet i njëjti pretekst për
