Kjo mund të quhet java e patronazhistëve në futbollin e Superligës! Ata që na duan votën me pahir janë në politikë, ata që na duan të “mirën” e fatit janë në Superligë. Të gjithë rivalët ishin marrë në “patronazh” nga ekipet kundërshtare për të kaluar “votimin e javës” në një paqe të sigurt dhe në
“Ferri dhe parajsa” janë shumë pranë në futbollin tonë, aq pranë sa ndonjëherë edhe ngatërrohen. Kujton se je në parajsë, kurse në fakt je më pranë “ferrit”. Je në “ferr” dhe gëzon sikur të ishe në parajsë. Shembulli më i fundit është finalja e Kupës së Shqipërisë, Vllaznia me Skënderbeun, një finale që po shërbehet
Ky qënka sezoni më i rafinuar ! Pasi kemi dëgjuar të padëgjuarën se kampionati ynë është ndër më të luftuarit në kontinent, plasi befasia apo pabesia edhe nga “gota” e Kupës. As nuk jemi pishman për krizën e pandemisë, madje jemi gati të themi se edhe 8 javët e bojkotit paskan qënë si “ qetësi
A keni frikë nga arbitrat në javët e mbetura të kampionatit? Sikur këtë pyetje t’ia bënim ekipeve që pretendojnë për titull , nëse do të thonin atë që mendojnë, do të arrinim në përfundimin se kanë më shumë frikë kanë nga “demoni me të zeza” sesa nga vetë rivalët. Edhe nëse shpresojmë se këtë herë
Nga kampionati i çmendurisë së bojkotit tek kampionati që të bën me “infarkt” po të besosh rivalitetin e pikëve në krye të klasifikimit. Kaluam 8 javë pa futboll dhe të gjithë menduan se ky ishte sezoni të cilin e dështuam për 8 palë qejfe ( aq sa javet e bojkotit), për arsye më shumë politike
Cili hall është më i madh? Apo siç thonë të moçmit: halli hallit nuk i gjan! Nga njëra anë Kombëtarja po qan se ka mbetur pa pasaporta diplomatike, kurse në anën tjetër po qajnë tifozët ngaqë Kombëtarja ka humbur “pasaportën” e lojës sa dhe me San Marinon e fundit të botës së topit , tanët
Ka rilindur moda e barit të gjatë, pra barit të fushës së paqethur për të ndalur kundërshtarin! Anglia kur ishte në Tiranë, sidomos futbollisti shpërthyes Sterling, u ankua për barin e gjatë, në kufinjtë maskimalë të rregullores në fushën e stadiumit “Air Albania”. Duket, se kjo kjo hile e vjetër po fiton prapë skenën e
Flitet për Kombëtaren, kështu që qoftë edhe për faktin se është një skuadër që na përfaqëson të gjithë, sigurisht që gjithçka kërkon edhe maksimumin e sinqeritetit. Këto ditë luajtëm tri ndeshjet e para kualifikuase dhe fitoret me Andorrën dhe San Marinon u përdorën si alibi, pë të mbyllur gojët “e liga” që kërkonin me ngulm,
Kush e kush të gëzohet më shumë! Thonë se Kombëtarja është përgatitur për një “dasmë me gola” ndaj San Marinos! Kjo edhe për inat të asaj loje mediokre që vetkurdisëm me Andorrën, por edhe për pushtimin anglez në fushën fringo të Air Albanias, ku vetëm Uzuni arriti të futej një herë në bahçen e tyre.
Kjo ndeshje e Kombëtares me Anglinë mund të quhet si një udhëtim 90 minutësh në të kaluarën! Krijuam vetëm një rast me në të Uzunit dhe të gjithë po qajnë për atë episod, duke harruar që Anglia “shkeli të drejtat e njeriut” duke privuar ekipin tonë t’i gëzohej edhe ai lojës dhe topit në fushën
