Jemi mësuar që trajneri bardheblu të thotë gjithnjë në konferencat për shtyp se është ndihma e Zotit që i jep suksesin. Këtë herë, në derbin numër 157, vërtet ishte një mrekulli që Tirana barazoi në minutën e dytë shtesë, por Zoti (nëse ekziston) u tregua më i ekuilibruar duke ndihmuar të dyja skuadrat. Partizani, ekipi
Nuk janë pak 95 ditë ndërprerje dhe jo çdo skuadër e ndjen njëlloj. Nëse Barcelona e shumë yjeve ia doli të fitonte qartë ndaj një kundërshtari që u duk i lehtë, nuk ndodhi kështu me Atletikon e Madridit. Në stadiumin e zbrazur të Bilbaos, kryeqytetasit nuk shkuan më larg se barazimi 1-1 ndaj Atletikut vendas.
Natyrisht, merita nuk ishte vetëm e tij, madje më shumë mund të vlerësohet portieri Ospina me pritjet e tij (dhe me gabimin te goli), si dhe Lorenco Insinje në rolin e asistuesit. Gjithsesi, autori i golit që eleminoi Interin nga Kupa e Italisë ishte Dris Mertens. Ylli belg duhej të kishte shkuar tek zikaltërit, por
Ky hap fals nuk pritej, por ja që ndodhi. Qenka e pashmangshme për Teutën që të gabojë ndaj dy ekipeve të fundit të renditjes së Superligës, dhe pas barazimit në Gjirokastër ndaj Luftëtarit, ja ku erdhi edhe ndalesa ndaj Flamurtarit. Sërish barazim, me shifrat 1-1, por më e keqja ishte se ndodhi në Durrës dhe në momentin
Dihej që në “San Paolo” do të ishte e vështirë, siç e kishte provuar dy herë Liverpuli. Barcelona e mori një rezultat të kënaqshëm në ndeshjen e parë të Ligës së Kampionëve, veçse barazimi i kushtoi shtrenjtë e do të jetë “e sakatuar” në sfidën e kthimit. Në “Kamp Nou”, skuadra e trajnerit Kike Setien
Fati nuk i deshi as këtë herë, por prova e dytë radhazi ishte serioze dhe tregoi shumë. Milani i Piolit dhe Zllatan Ibrahimoviçit u tregua ndjeshëm superior ndaj Juventusit të Kristiano Ronaldos dhe Sarrit, ashtu siç bëri të paktën për 45 minuta ndaj Interit të Kontes e të Lukakut. Gjysmëfinalja e parë e Kupës së
Përfundimi ishte me nerva dhe zhgënjim. Futbollistët sikur nuk janë më ata të mëparshmit, dhe tifozët nuk shohin më Interin e tyre që marshonte pa u ndalur, në rivalitet krenar ndaj Juventusit. Me gjasë mund të thuhet “lamtumirë titull” pas barazimit të tretë radhazi në Serinë A, atij 1-1 ndaj Kaljarit, dhe të dytit rezultat
Me portierin kryesor të dëmtuar, me portierin e dytë të përjashtuar me të kuq, e me një mbrojtës me doreza veshur. Në përfundim, i detyruar të kënaqet me barazimin 1-1 në një ndeshje që mund ta kishte humbur në fushën e Atalantës, ja pra kështu doli Pep Guardiola nga stadiumi “San Siro”. Asnjë problem për
Nuk ishte ndeshja më e mirë, madje mund të thuhet se ishte një nga më të dobëtat. Gjithsesi, Liverpuli u largua i pamposhtur nga stadiumi më i vështirë për Jurgen Klopin, “Old Trafordi”, përballë një Mançester Junajtidi që luajti futbollin e jetës. Secili ekip kishte mungesa të rëndësishme, Junajtid pa Pol Pogbanë, dhe Liverpuli ka
Nuk ishte dita e duhur, dhe kreu është paksa më larg. Bylisi bëri gjithçka mirë në Gjirokastër, përveçse shumë golave, dhe u ndal në një barazim të pafat 1-1 nga Luftëtari, në duelin e javës së 8-të të Superligës. Kjo do të thotë se nuk u mbajt ritmi i Teutës, edhe për faktin se sfida
