Ky ekip ende nuk e kishte marrë veten nga “druri” që hëngri në mesjavë në Champions, por edhe ajo “shqepje” ishte pasojë e problemeve të tjera. Barcelona duket si një anije që po shkon pa shpresë drejt fundit të oqeanit, ndërsa rivalët e saj, Real e Atletiko Madrid po fërkojnë duart për fatin që po
Dy nga klubet kryesorë të Superligës shqiptare kanë marrë një vërejtje. Fjala është për Partizanin e për Laçin, veçse ndërsa për të kuqtë paralajmërimi është me emër, direkt për drejtorin sportiv, Olsi Rama, për kurbinasit në vendim nuk sqarohet se për çfarë është fjala. Rama akuzohet se është sjellë keq me zyrtarët e ndeshjes, në
Tashmë, pothuajse gjithçka ka filluar të rrotullohet rreth stadiumit të ri në qendër të Tiranës, një objekt i rindërtuar për disa qëllime, por për të pasur lidhje periferike me futbollin. Fillimisht, në kulmin e ekstazës, u cilësua një vepër gjeniale dhe për një të përafërt Europës as që i kishte shkuar ende në mendje, ndërsa
Me kalimin e javëve, të gjithë të intreresuarit për futbollin e vendit, tashmë e kanë kuptuar që ai bojkoti i famshëm i kampionateve ishte thjesht si një tentative blofi në një lojë pokeri. Dikush që e nxiti kishte interesa, por që nuk i sillnin personalisht asnjë dëm edhe sikur të mos dilte i fituar, ndërsa
Më në fund edhe vetë Dukës i erdhi në majë të hundës me skemën e bojkotit të kampionatit, që mjafton të kishe pak vëmendje dhe e kuptoje menjëherë që nuk funksionoi sipas parashikimit. Në fakt, organizimi i bojkotit në emër të Ligës, me qëllimin për t’u dukur si një ndërmarrje e paanëshme, nuk ishte një
“Loja e Froneve” në versionin shqiptar është beteja me batuta në distancë, mes kryeministrit Rama dhe presidentit të FSHF-së, Armando Duka. Golin e fundit në “ndeshjen” e tyre verbale, pa vepra konkrete, e ka shënuar presidenti i futbollit, pra sulmuesi i ” i fshehur”, Duka. Një gol i pastër, që nuk ka maviolë që e
Si ajo gruaja në Berat, e cila u bë e famshme me thirrjen e pavdekshme : “Aman, vetëm të pajtohen politikanët, të mos grinden me njëri-tjetrin se populli është gati të qëndrojë dhe pa bukë dhe pa ujë”. Edhe populli i mbijetuar i futbollit, sidomos në kohën e Pandemisë, është gati të sakrifikojë: “ Vetëm
Ia vlen të dëgjojmë fjalët e presidentit të Futbollit të Kosovës, Agim Ademi, tamam në këto momente kur duket sikur luftën më të madhe e kemi me virusin dhe.. jo me veten tonë. Ademi, me rastin e krizës që ka shkaktuar Pandemia, ka bërë një deklaratë që duket normale për kohën që jetojmë, por “anormale”
Të kujtosh Milanin e Sakit në kohë Pandemie, më shumë se kaq, të kopjosh skemën e tyre të betejës sportive për të luftuar virusin global Covid 19, kjo vërteton edhe të kundërtën e aksiomës shqiptare se “ Vetëm futbolli ka nevojë për politikën”. Nuk dimë me saktësi gjuhën e kryeministrave të botës në keto momente,
I mungon sporti i zanatit, futbolli, për shkak të virusit fantazëm që po i kthen stadiumet në spitale, por nuk mbetet pa një “sport” tjetër. Mbrojtësi i Kombëtares, Mërgim Mavraj, nuk mbetet pa dalë në skenë, madje në një skenë ku topi është si virusi.. nuk duket ku është , madje edhe kur shkon në
