Do të ketë shumë arsye për t’u mbajtur mend kjo ndeshja miqësore me Romën. E quajtën miqësore luksi, por në fakt, fusha tregoi se nuk ishte edhe aq luksoze sa flitej. Partizani nxorri në fushë një ekip të dominuar nga rezervat, të cilët për nga mënyra se si luanin dukeshin sikur nuk ia dinin as
Akti final : fund me teatër i Superligës apo teatër ..pafund?
Sot është java e fundit e Superligës ose “nata finale” e teatrit të Superligës! Dhe ku ka moment më të çmuar për të ritreguar dialogun e famshëm me buldozeristin që prishi godinën e Teatrit Popullor.. – Po teatrin e futbollit, ai që quhet Superligë, a do ta prishni? – Nuk mundem dot me këtë buldozer
Tirana doli nga vetja, edhe arbitri Hamiti , edhe trajneri Shehi…
Sa do të kishim dashur që Tirana të mos humbiste në Durrës me Teutën, vetëm për inat të atyre që vinin “bastin e jetës” se bardheblutë do të humbisnin! Dhe Tirana, ajo që doli në fushë, nuk ishte Tirana. Pra, nuk ishte vetja., si ajo shprehja e famshme e arbitrit Jorgji. Edhe arbitri Hamiti kishte
Ky Silvinjo qënka “piston” edhe kur udhëton me avion…
Nuk qënka edhe aq i mirë sa u dukej në pamje të jashtme, ky trajneri i ri i Kombëtares, Silvinjo. Mirë në fushë që ishte “piston” dhe nuk ndalej dot , por edhe kur është në stol , në pozicionin e trajnerit të një përfaqësueseje, braziliani Silvinjo s’kapet…më shumë është në qiell sesa në tokë!
O sa mirë me qenë shqiptar apo trajner Italian si Kolela !
Ku po shkon o Partizan? Edhe një humbje tjetër me Laçin, edhe një përmbysje rezultati, por më shumë një përmbysje morale për “demat pa brirë”. Ishte si një mashtrim i bukur goli i Da Silvës, një goditje parabolike e shinjestruar , një gol për t’u pirë në kupë, një gol që një zot e di
Batuta : ikni futbollistë, ikni, por më keq nuk do të gjeni dot!
Me humor do të thoshim, duke kujtuar edhe atë batutën , se na kanë dhënë shpresë se një ditë do të ikim të gjithë! Kurse realisht, futbollisti i Tiranës, Imailgeci paskë thënë në mbrëmjen “Gala” të FSHF-së : “ Shpresojmë të ikim të gjithë”. Dhe një sallë e mbushur plot me “më të mirët”, ku
Futbollisti dhe futbollistja e Aston Vilës e patën dashurinë vetëm 1 vit!
Ishin “shokë pune” dhe pastaj u bënë “shokë ndjenjash”, pra më shumë sesa shokë, veçse koha në të cilën jetojmë apo edhe profesioni për të cilin po flasim, sikur nuk e kanë “për fis” jetëgjatësinë. Jo jetëgjatësinë njerëzore, por atë të lidhjes dashurore dhe kështu ngjau me dy lojtarët e Aston Vilës në Angli. Ata
“Testamenti” i fundit i Edi Rejës : po ika, trajnerin e keni midis jush!
Nuk dimë çfarë ndodhi brenda në “stadiumin -bunker” në ndeshjen në Abu Dabi të Kombëtares me Arabinë Saudite, por patëm fatin e madh të dëgjonim zërin ngazëllyes të trajnerit Edi Reja. Sipas tij, shumë bereqete kishte patur brenda në “big brother-in e Arabisë” : kishin dhënë sinjale të mira disa futbollistë të kampionatit, mund të
Edhe ditlindjet i trukojmë! Festë për Dukën, shpërfillje për Rejën!
Të na rrojë presidenti, mos të na rrojë trajneri! E kishte ditlindjen presidenti Duka më 7 tetor dhe kaq bukur u festua nga “orkestra e FSHF-së” dhe dirigjenti, sa nuk gjeje dot arsye sesi kemi dalë të fundit në grup! 3 ditë më pas, ditlindjen e kishte trajneri Edi Reja, pra më 10 tetor dhe
Pse sa herë tradhëtojmë në Europë, më të çuditurit janë trajnerët
Në filmat e Kinostudios, kur shfaqeshin filma me luftën partizane, kur gjermanët pushkatonin ndonjë partizan, thirrja e fundit ishte e detyrueshme : “Rroftë Partia”. Kurse në kohën e “filmave” të futbollit të kohës pa kohë të presidentit Armand Duka, trajnerët pasi “vriten”, gati sikur thonë “rrofshin presidentët”, ikin butë-butë, edhe pse të tradhëtuar, si Shpëtim