E gjeni dot se cili i ka thënë këto fjalë : “Sa herë që dëgjoj ekspertët që komentojnë lojën e Partizanit, më vjen për të qeshur!” Dora vetë presidenti i Partizanit, Gaz Demi, që ka gjithë arsyet e botës për të qënë i lumtur, por edhe i sinqertë në ato që thotë pas triumfit në
Shyqyr zotit që Partizani u çua nga gjumi në pjesën e dytë në Lezhë, sa për të mbyllur portën, sepse humbja mund të kishtë qënë edhe më bujëmadhe. 3 gola në Lezhë , në një ndeshje pa sens për kampionët, në të vërtetë s’ janë fundi i botës, por, askush nuk e mendonte se “demat”
Sa herë që shfaqet në studio presidenti i Kukësit, Safet Gjici, kuptohet edhe më qartë se ai edhe ekipi i tij kanë zgjedhur stile të ndryshme në lojën që bëjnë. Spektaklin e ka marrë presidenti, ndërsa ekipit i ka lënë stilin e modës së shkuar, pragmatizmin. Kjo është arsyeja që “loja” e Gjicit në ekran,
Është një teatër i prakrahasueshëm me kampionatet e tjerë, jo vetëm për atë që ndodh në fushë me topin, më shumë per nga loja e fjalëve, duket si një burim përrallor që nuk shterron kurrë. Kujtoni delirin e Partizanit kur na prezantoi sulmuesin Çani, një sulmues ndryshe nga ai që njihnim, sepse rroga e tij
Ka jetë edhe përtej futbollit – është një shprehje e njohur e drejtuesit të emisionit “Procesi Sportiv”, Edi Manushi. Është një frazë që përdoret si autokritikë për dozimin e skajshëm të medias me futboll-maninë, duke harruar sportet e tjera. Dhe cilat sporte? Nëse ka një sport që mund t’i thotë futbollit se shprehja e delirit
A ka marrë fund love story i Partizanit me Starovën, apo do të përjetojmë një nga serialët e radhës? Në “filmin” e pabesë të futbollit shqiptar, ku dashuritë dhe intrigat e fryjnë dhe e shfryjnë topin e futbollit sipas një cikli krejt shqiptar , të gjithë jemi të pafuqishëm të themi fjalën e fundit. Ndaj
Partizani dhe Starova, apo “Romeo dhe Zhuljeta” në versionin krejt shqiptar, të një dashurie me top të fryrë dhe të shfryrë, ka përfunduar me një dramë të pashoqe tradhëtie. Paska qënë një zbukurim para vdekjes , ringjallja me pikë e Partizanit sapo iku italiani Juliano, pa e ditur se skenari kishte kurdisur një fat edhe
Lamturmirë ditët e “lumtura’ apo ato të mbushura me hipokrizi dhe frikë në tokën e Superligës. Krerët e FSHF-së, kanë 100 asrye të frikësohen se edhe futbolli po përgatit çadrën e tij për të rrëzuar pushtetin e manipuluar në lojën e zyrave. Nuk paska qënë e thënë që pas humbjes në Europë të një posti
Nuk ka paqe nën ullinj! Edhe pse ka qënë një titull filmi, mund t’i shkojë për shtat filmit real të përplasjeve të vazhdueshme mes klubit Partiani dhe FSHF-së. Një betejë që do të vazhdojë shumë më tepër se sa një sezon kampionati. Disa e ndjekin me kureshti “demin e kuq” ngaqë nuk është i frikshëm
