Ishte madhështore pas suksesit me Uruguajin. E ndjeu edhe trajneri i Francës, Didie Deshamp, i intervistuar gjatë kthimit në hotel. “Fantastike, mendoj se njerëzit po na presin, – i tha ai gazetarit, – Është një kënaqësi e madhe, madje edhe për ju që po më intervistoni, ju po buzëqeshni. Do të jemi këtu edhe për
Gjithçka në fund ishte e merituar. Gjermania fitoi dhe gjithë bota nuk reshti së thëni “ju lumtë” futbollistëve kampionë të botës. Jehona mediatike ishte e fuqishme. “L’Ekip” nga Franca: Goditja e mjeshtrit! Italiania “Il Korriere delo Sport”: Nuk dorëzohen kurrë! “Marka” nga Madridi: Kros ringjall Gjermaninë! Anglezja “Deili Meil” aludon për shprehjen e Linekerit dhe
Ishin momente botërore. i gjithë rruzulli u mor me shqiponjën shqiptare të Granit Xhakës e Xherdan Shaqirit, pa përjashtim mediat, tifozët dhe politika. Vetë protagonistët ishin më të qetë në reagimin e tyre pas ndeshjes së Botërorit, edhe pse gjithçka ishte e qartë si nënkuptim. Sidomos nga Graniti. “Për mua, padyshim ishte ndeshje e veçantë,
Jup Hajnkes do të jetë gjithnjë i njëjti, si atëherë kur shkëlqente në sulmin e Borusias së Mynshengladbahut, apo kur shkëlqente në stolin e skuadrave të shumta që drejtoi në karrierë. Ai shkëlqeu edhe pas eleminimit të Bajernit, në konferencën e tij të fundit si trajner Championsi. “Nëse llogarit të dyja ndeshjet, ne ishim më
“Në sfida të tilla duhet të vuash dhe ne ditëm që të vuanim”. Këto ishin fjalët e Zinedin Zidanit pas ndeshjes së Mynihut në Champions. “I dhuruam dy gola Realit me gabime të qarta, dhe nuk shfrytëzuam rastet që patëm”, ishte deklarata e Jup Hajnkesit. Dy trajnerë dhe njerëz tepër objektivë, kur vjen puna për
Kritikat vërshuan nga të gjitha anët, sikur mezi prisnin që kjo të ndodhte, por arkitekti i kryeveprës së shkatërruar në “Anfild” qendroi stoik. Pep Guardiola, pavarësisht humbjes 0-3 të Mançester Sitit, u hodh në kundërsulm ndaj “tallësve” me disa fjalë që, ndoshta, habitën edhe atë vetë. “Siti luajti shumë, shumë mirë, – tha ai, –
Emisionet televizive menjëherë pas përfundimit të ndeshjeve u krijuan për të shtuar emocionet për publikun, por të paktën në Shqipër ato nuk ia kanë arritur qëllimit. Formati është po ai, me analistë në studio dhe me trajnerë që “shfryjnë në të nxehtë”, duke mos kursyer akuzat. Gjithsesi, do të ishte më bukur, sikur secilit trajner
Xhenaro Gatuzo dhe Arsen Venger dhanë që të dy versionet e tyre për duelin e “San Siros” dhe ishin në një mendje në një pikë: Arsenali e meritoi fitoren. “Arsenali e meritoi fitoren, ndërsa ne nuk luajtëm aspak si skuadër, – u shpreh ai, – mund të bënim diçka më shumë, por nuk ia dolëm.
Barcelona e tij është shumë “ortodokse”, më pak habitëse sesa ajo e Guardiolës. Ernesto Valverde hodhi në fushë një skuadër të kolauduar ndaj Çelsit në Champions, duke mos dashur të bënte shumë ndryshime. Në terren ishin Paulinjo, Sergi Roberto dhe gjithë “garda e vjetër” si Pike, Buskets, Mesi, Iniesta apo Suarez. Një sulmues i marrë
Aleksis Sançez ishte lojtari i fundit që firmosi për Zhoze Murinjon, ndërsa më herët kanë qenë të tillë si Zllatan Ibrahimoviç, Pol Pogba apo Romelu Lukaku. Tani është radha e vetë trajnerit që të hedhë firmën në kontratën e re për Mançester Junajtidin. Marrëveshja vlen deri në 2020 me të drejtë zgjatjeje edhe një vit
