Në Korçë, kur Skënderbeu u mund nga Tirana, kishin akoma shpresa se humbja ishte kapriçio e 90 minutave, dhe jo më shumë.  Por, pas barazimit me Kukësin,  kanë shumë arsye të besojnë se loja e tyre ka ndryshuar për keq. Loja e kampionëve, ajo që njihet nga të gjithë, nuk shfaqej edhe pse tifozet  prishnin letargjinë e tyre. Dukej sikur  ishin të dënuar ta luanin me marshin e gabuar, pa zemër,aq sa  mund të thuhet se ekipi po konsumonte kohën pas arsye.  Një  plus më shumë për Kukësin, që dukej haptaz se kishte synimin për të pritur momentin e goditjes fatlume me Pejiç.

Ajo që ndodhi në pjesën e dytë, ishte arsyeja e vërtetë përse kjo ndeshje ngjalli kuriozitet..  Skënderbeu dhe Kukësi  flakën maskat, siç bëri më vonë edhe mbrojtësi Osmani,  për t’i dhënë më shumë oksigjen një loje të fikur në pjesën e parë.  Kishte thënë Gjoka i Kukësit se “ një barazim nuk do të ishte keq”, por ky rezultat  nuk mund të shpërfillet. Edhe pse Salihi ka humbur një 11- metërsh,  për të cilin u bë asist dhe arbitri Meta, kampionët  e bënë të vërtetë pyetjen dyshuese.. tani do të filloi kampionati i vërtetë për ta?