Ka mbetur si hit shprehja e tifozëve vlonjatë “ Le ta gjuajë kopetenti”. Në kohën e artë, Vasil Ruci ishte një sulmues që nuk të falte, dhe me të drejtë, portierët e kishin shpallur si klientin që ta nxinte jetën para portës. Në ditët e sotme, Ruci, si gjithnjë me zemër të ankoruar pranë Flamurtarit,
Ylli i madh i futbollit që luan në tribunë, presidenti Duka lodroi me yllin e vogël, Agën, në intervistën e fundit, duke lënë shijen e një loje bilardo, ku godet njërin që e ka besnik, për të futur në gropë të tjerët që nuk i binden.Tamam në intervistën e fundit, mu në konakun e sigurisë
Mallkuar qoftë kjo intervistë! Disa ditë më parë, ish-trajneri i Kombëtares, Astrit Hafizi i ka kujtuar presidentit Duka se kur trajner i Kombëtares ishte Demollari, shkarkimi u bë sa hap e mbyll sytë, kurse me Panuçin pse u dashka kjo bujari e tepruar. Përse meriton mallkim kjo intervistë, apo më troç.. kjo frazë e ish-trajnerit.
Është një teatër i prakrahasueshëm me kampionatet e tjerë, jo vetëm për atë që ndodh në fushë me topin, më shumë per nga loja e fjalëve, duket si një burim përrallor që nuk shterron kurrë. Kujtoni delirin e Partizanit kur na prezantoi sulmuesin Çani, një sulmues ndryshe nga ai që njihnim, sepse rroga e tij
Kristian Panuçi është padyshim njeriu më i sulmuar i kombëtares, edhe pse koleget e tij, trajneret në Kombetaret e vogla janë zhytur edhe më poshtë, por trajtohen si “heronj”. Kur të gjithë kanë marrë shenjë dhe godasin për “vdekje” trajnerin Panuçi, gjen me pikatore komente që prishin skenarin. Autori i Procesit “Sportiv”, Glenti Nallbani, i
Të gjithë kundër Panuçit sapo kemi humbur ndeshjen me Skocinë. Ishim nisur për të pushtuar “malet” e Skocisë, siç na ndezën para ndeshjes, tani na ka pushtuar djalli dhe të gjithë po qëllojnë me zell nga njeriu i stolit. Madje, një nga njerëzit e oborrit mediatik është lejuar të kapërcejë orbitën, duke lëshuar frazën e
Pas një fitore me më shumë fat se sa me lavdi me Izraelin, FSHF-së i erdhi goja. Apo më mirë të themi se “bisha” që s’di të thotë vetëm të vërtetën..u ngjall. Tani hajde mbaje, të paktën sa të mbarojë ndeshja me Skocinë. Le të durojmë, siç kemi bërë me zell këto 16 vite.Le të
Kush nuk besonte se Kombëtarja do të “ngjallej së vdekuri” në muajin shtator, ka rastin të kuptojë se loja kuqezi nuk ka themele të forta ngaqë komandohet jo nga këmbët e futbollistëve, por nga gishtat që shtypin butonin. Kemi fituar një ndeshje që edhe mund ta humbisnim me Izraelin, me të mira dhe të këqia
Paska qënë si “Kasandra” dikush nga radhët zyrtare kur në ditët e largimit të trajnerit De Biazi kish thënë këtë frazë që nuk e kapërceu pragun: “ Po ikën vetëm trupi i De Biazit, sepse shpirti ka mbetur pas..”. Kjo frazë pikante, kur e rifreskon sot, vlen si një skedinë e qëlluar në shenjë. Apo
Herën e fundit që kemi luajtur me Izraelin në Tiranë, përralla që na tregun ishte e “frikshme” për shkak të fantazmës së terrorit dhe spektakolare nga pabesia e skenarit që ndodhi në fushë. Tifozët u detyruan të ngrinin “duart lart” për shkak të kontrolleve arrogante, kurse ekipi kombëtar..ngriti këmbët lart , madje zmadhoi edhe portën,
