Ka ndeshje miqësore që shkaktojnë më shumë frikë sesa vetë ndeshjet zyrtare, dhe kjo me Norvegjinë ishte një udhëtim krize në të kaluarën, si në dekada më parë, kur tifozët harbonin si të dehur mbi shkallët e stadiumit “Qemal Stafa”, sapo Kombëtarja arrinte të kalonte mesin e fushës…Dhe kjo vetëm në pjesën e dytë! Duket
Ndeshja Shqipëri – Norvegji nuk ishte fare pa gjë, pavarësisht se në mbrëmjen e fundit të Elbasanit, nuk mundëm të kishim në fushë një skuadër të mirfilltë futbolli. Panuçi na ka bërë aq pak Kombëtare, saqë shqiptarëve gjithnjë e më shumë i shtohet dashuria për De Biazin. Xhani mori në këtë vend gjithçka që mund
Një shprehje e trajnerit të kombëtares, Kristian Panuçi, bëri xhiron e “botës shqiptare” dhe solli një konflikt. “Lojtarë që fillimisht premtojnë dhe pastaj braktisin Shqipërinë duhet të kenë b…, pasi po nuk pate nuk bën dot karrierë të madhe”, – tha italiani. Nga Kosova erdhën reagime të ashpra, pasi trajneri e pati fjalën për një
Nuk ndalon “gijotina” për arbitrat që fusin dorën në xhepin e parave të ndeshjes, aq m ë shumë nuk mbahet lumturia për ustallarët që mbajnë fijet e kukullës në fushë. Mund të ishin 5-së të dënuar, aq sa ishin edhe ndeshjet që u luajtën, por duket se 2 arbitra, Klajdi Kola dhe Andi Koçi janë
Futbolli i ndarë si tortë, me pjesë apo me llokma, ku 70 minuta paskan qënë me shije të ëmbël dhe 20 minuta me frikën e helmimit. Duket si një trashëgimi që ekipi Kombëtar po ia kalon ekipit Shpresa. Jemi lodhur me patologjinë e humbjes, e cila vetshpjegohet me arsyetimin hileqar se gjoja në pjesën më
Vite më parë, një prind fëmije bëri rolin e të fortit tek Dinamo (që ishte ende e madhe në atë kohë) dhe e pagoi shtrenjtë. Drejtor i Akademisë dinamovite në 2010 ishte Ilir Daja, trajneri i sotëm i Skënderbeut, që e thirri prindin në zyrë, “e bëri për një lek” dhe “e internoi” që të
Tradhëti kuqezi për kapitenin Ansi Agolli, lumturi kuqezi për lojtarin që shpesh vjen nga stoli.. Andi Lila. I pari është braktisur nga trajneri Panuçi në dy ndeshjet e fundit, i dyti është “zbuluar” si kapiten i ndeshjes miqësore me Norvegjinë. Pyetja është e thjeshtë dhe nga ato që tundimi e fundos heshtjen: përse pikërisht Andi
S’ka dyshim, Luftetari, është ekipi më zbavitës dhe më aventuresk i kampionatit, ndaj edhe ndiqet si viktima e preferuar e atyre që nuk kënaqen me topin, por me fatin e ekipeve . Të “vritesh” në Korçë nga Skënderbeu është bukur, nëse armët janë të barabarta dhe loja ka nderin që i takon, por, kur në
Emisionet televizive menjëherë pas përfundimit të ndeshjeve u krijuan për të shtuar emocionet për publikun, por të paktën në Shqipër ato nuk ia kanë arritur qëllimit. Formati është po ai, me analistë në studio dhe me trajnerë që “shfryjnë në të nxehtë”, duke mos kursyer akuzat. Gjithsesi, do të ishte më bukur, sikur secilit trajner
As nuk do të guxonim të shkaktonim polemikë me profesor Artan Fugën për punë shkence, por meqë profesori hyri në lojën tonë, madje tamam në lojën tipike shqiptare të futbollit me kate, të atij që e pagëzon futboll “vertikal”. Fjala ishte për Kullen e stadiumit të ri dhe lojën e paparë që ka nisur në
