Pavarësisht suksesit 2-1 kundër Bournemouth, Manchester City duket se është në vështirësi. Të paktën kjo është ajo që kuptohet nga fjalët e trajnerit të Citizens, Pep Guardiola. Pas ndeshjes së Kupës së Ligës, trajneri komentoi situatën emergjente të skuadrës së tij që është përgjysmuar për shkak të dëmtimeve dhe coronavirusit ‘Me situatën aktuale, ne kemi
Dëshpërimi i parë ishte për humbjen e titullit, ndonëse kjo u bë e qartë herët. Goditja e dytë për Mançester Sitin ishte eleminimi nga Kupa e Anglisë, pak ditë më parë i mundur nga Arsenali, ndërsa Pep Guardiola me “bandën” e tij po përpiqet ta nxjerrin zemërimin në një farë mënyë. Nëse ata që janë
Krahasimet me trajnerët e mëdhenj të së kaluarës nuk mund të mos bëhen, edhe pse gjithmonë krahasimet çalojnë. Pra, do të mundet Antonio Konte, përmes vështirësive kaq të mëdha, e përballë një Juventusi kaq dominues, të ndërtojë një Inter që të LUFTOJË VËRTET për titull sezonin e ardhshëm? Vetë trajneri është i detyruar të flasë
Nuk është gjë e mirë kur një trajner “ngre duart lart”, e thënë më saktë flet si i pafuqishëm për të ndryshuar realitetin. Mauricio Sarri nuk u ndje aspak mirë pas humbjes së Juventusit të tij në Lion, dhe në dëshpërimin e freskët pas vërshëllimës së gjyqtarit, u tregua ndoshta më shumë i sinqertë sesa
Ende pa dalë nga makina, që sapo e kishte përplasur, Sharl Leklerk nisi të “fshikullonte” veten. “Unë jam një idiot, jam një idiot”, – ishin fjalët ai i përsëriti disa herë duke komunikuar me njerëzit e skuadrës së tij të Ferrarit. Piloti 21-vjeçar nga Montekarlo pati shumë arsye për të qenë i mërzitur me vetveten,
Për vete nuk njeh thuajse asnjë vuajtje. Mark Gasol është yll i basketbollit që luan në NBA dhe fiton miliona dollarë në vit me profesionin që ka. Po ashtu, ka miliona tifozë që e adhurojnë. Disa prej tyre mund të kenë qenë edhe afrikanët apo sirianët që përpiqen sot të kalojnë Mesdheun për një jetë
Pati dëshpërim, por jo fatalitet. Eleminimi i Anglisë nga Kupa e Botës solli thyerje zemre dhe lot tek tifozët, edhe pse nuk e zhduku optimizmin dhe shpresën. Mijërat e tifozëve, në Moskë, në Londër apo kudo gjetkë, ëndërruan dhe dëshiruan vetëm fitoren dhe kalimin në finale, veçse gjithkush ishte i ndërgjegjshëm se një epokë e
Milani i tij ka qenë vërtet i madh. Paolo Maldini ka mbuluar një epokë të gjatë të kuqezinjve nga mesi i viteve 80-të deri 2009 dhe ka fituar aq shumë sa pakkush, veçse sot ai është një njeri i dëshpëruar. Një tifoz, ekipi i të cilit po bie gjithnjë e më poshtë. “Unë nuk e
