Ka kaluar çerek shekulli, por duket sikur ka ngjarë dje. Flamurtari i madh i viteve 80-të ka mbetur në kujtesën e shqiptarëve, dhe madje jo vetëm tifozëve, për suksesin më të madh historik të klubeve tanë në Europë. Sot, 24 vjet më vonë, i njëjti klub, e njëjta skuadër me emrin Flamurtari, me fanelën kuqezi,
Tani nuk është e vështirë të vihet re një rritje artificiale e interesimit për ndeshjet e Kombëtares dhe gjithçkaje që ndodh rreth saj, pavarësisht se po lujmë ndaj kundërshtarëve si Kazakistani dhe në një kompeticion që nuk të dërgon askund. Kjo është ajo çfarë na ka mbetur, për të thënë që edhe ne po vazhdojmë
Ne qenkemi shumë konservator për të ndryshuar qoftë edhe pas karantinimeve dhe frikës së viruseve. Tani që rifilloi jeta, u kthye edhe futbolli, por sërish asgjë nuk ka ndryshuar. Si gjithnjë, skuadrat në këtë fazë të kampionatit shënojë lehtësisht, duke përmirësuar rekordet javë pas jave, mungesa e tifozëve të jep përshtypjen e një situate të
Ky që pritet të fillojë në Shqipëri do të jetë futbolli më i çuditshëm dhe kjo jo sepse do të vuajë nga sindroma e Bundesligës, pra mungesa e tifozëve. Ne na është mësuar tashmë syri me shkallët e zbrazura të stadiumeve, saqë çdo vit presim ndonjë derbi për t’u ndjerë pak më europian, por ajo
Gjëja më e rëndësishme që i mungon aktualisht futbollit në Shqipëri, madje më shumë se edhe vetë rrotullimi i topit, është Komisioni i Disiplinës, ajo shkolla e riedukimit, e cila kishte në pronësi edhe një bllok të madh të mbushur me nene, shumë më të trashë se kodi penal i Republikës. Flitet për një gjykatë
Ky hap fals nuk pritej, por ja që ndodhi. Qenka e pashmangshme për Teutën që të gabojë ndaj dy ekipeve të fundit të renditjes së Superligës, dhe pas barazimit në Gjirokastër ndaj Luftëtarit, ja ku erdhi edhe ndalesa ndaj Flamurtarit. Sërish barazim, me shifrat 1-1, por më e keqja ishte se ndodhi në Durrës dhe në momentin
Pas Gjirokastrës u kalua edhe Vlora, ndonëse jo e fundit në Tiranë. Vendi i tretë në Superligë tashmë është i Partizanit, ndonëse skuadra e trajnerit Adolfo Sormani ende po bind. Shifrat 3-0 ndaj Luftëtarit u pasuan me ato 2-0 ndaj Flamurtarit në “Selman Stërmasi”, edhe pse pjesa e parë u mbyll pa gola, dhe loja
Dyshimet për këtë skuadër mbeteshin dhe thuajse u vërtetuan. Nuk po flasim për rezultatet e çuditshme, që thuhet se i ka futbolli, si ndaj Vllaznisë në Shkodër apo Bylisit në Korçë, por për rrëshqitjet me më të dobëtit, kur ia ka nxirë jetën të fortëve. Është edhe i tillë Skënderbeu i Ilir Dajës, që ishte
Tashmë nuk kanë mbetur më as fjalë të shumta, për të përshkruar këtë që po i ndodh Flamurtarit dhe ndoshta mund ta qetësosh disi veten, duke belbëzuar: “Ky është thjesht mëkat”. Pikërisht në Vlorë, ku ka dhuruar aq shumë kënaqësi dhe ka bërë aq shumë krenarë, prej kohësh kanë nisur një testim, për të kuptuar
Mund të humbasësh, por mjafton të kthehesh tek fitoret për të qenë në pretendime. Superliga shqiptare nuk e humbi një nga mëtuesit për titullin apo për Europën të këtij sezoni, Teutën e Durrësit, që duket se ka lënë pas krizën. Fitorja në Vlorë ishte e parashikueshme dhe ajo erdhi, me vonesë vetëm të një dite
