Vite më parë, pas një humbje të Dinamos, kur “xhaxhi”, pra , trajneri Farruk Sejdini kishte pyetur një mbrojtës pse e kishte humbur toruan në fushë, futbollisti dha një përgjigje për “gines” : “Profesor, më zuri bari!” Dikë zë makina, dikë zë pija, një tjetër nxjerr zorrët në avion, disa të tjerë trullosen kur ndeshjet
Prej kohësh që nuk mbahen mend është skuadra më e mirë në Shqipëri. Flamurtari i Vlorës me të vërtetë “mban flamurin” në basketbollin shqiptar të femrave, por duket se mund të rivalizojë shumë mirë edhe me ekipet e Kosovës. Pak ditë pas triumfit në finalet e Superkupës Mbarëkombëtare në Prizren, vajzat vlonjate e nisën me
Tashmë sezoni futbollistik ka përcaktuar gjithçka, fituesit e trofeve, ata që do të na përfaqësojnë në kupat e Europës, si dhe skuadrat që fituan të drejtën për të qenë në Superiore. Bylisi dhe Erzeni i Shijakut ka plotësuar dhjetëshen e elitës së futbollit shqiptar, ndërsa Egnatia i mbijetoi fazës play out. Dhe tani nuk teprohet
Padyshim kur humbin ekipet kryesore, aty ka edhe një nënvleftësim. Kështu ka ndodhur edhe kur ekipet shqiptare shkaktonin të papritura në Europë, siç bëri 17 Nëntori me Ajaksin, apo kur Partizani iu afrua eleminimit të Sëlltikut, Malmoes apo Austrisë së Vjenës. Në Angli, sot po habiten që Totenhemi i Antonio Kontes, duke pasur në fushë
Gjithçka nisi me një përkujtim. Nuk mund të fillonte ndeshja e basketbollit në Pallatin e Sportit të Vlorës pa nderuar kujtimin e trajnerit Viron Toska. Drejtuesi për shumë vite i Flamurtarit të femrave, u shua disa muaj më parë për shkak të koronavirusit. Me Toskën, ekipi bregdetas fitoi me të vërtetë shumë tituj, kur thonë
Ka kaluar çerek shekulli, por duket sikur ka ngjarë dje. Flamurtari i madh i viteve 80-të ka mbetur në kujtesën e shqiptarëve, dhe madje jo vetëm tifozëve, për suksesin më të madh historik të klubeve tanë në Europë. Sot, 24 vjet më vonë, i njëjti klub, e njëjta skuadër me emrin Flamurtari, me fanelën kuqezi,
Tani nuk është e vështirë të vihet re një rritje artificiale e interesimit për ndeshjet e Kombëtares dhe gjithçkaje që ndodh rreth saj, pavarësisht se po lujmë ndaj kundërshtarëve si Kazakistani dhe në një kompeticion që nuk të dërgon askund. Kjo është ajo çfarë na ka mbetur, për të thënë që edhe ne po vazhdojmë
Ne qenkemi shumë konservator për të ndryshuar qoftë edhe pas karantinimeve dhe frikës së viruseve. Tani që rifilloi jeta, u kthye edhe futbolli, por sërish asgjë nuk ka ndryshuar. Si gjithnjë, skuadrat në këtë fazë të kampionatit shënojë lehtësisht, duke përmirësuar rekordet javë pas jave, mungesa e tifozëve të jep përshtypjen e një situate të
Ky që pritet të fillojë në Shqipëri do të jetë futbolli më i çuditshëm dhe kjo jo sepse do të vuajë nga sindroma e Bundesligës, pra mungesa e tifozëve. Ne na është mësuar tashmë syri me shkallët e zbrazura të stadiumeve, saqë çdo vit presim ndonjë derbi për t’u ndjerë pak më europian, por ajo
Gjëja më e rëndësishme që i mungon aktualisht futbollit në Shqipëri, madje më shumë se edhe vetë rrotullimi i topit, është Komisioni i Disiplinës, ajo shkolla e riedukimit, e cila kishte në pronësi edhe një bllok të madh të mbushur me nene, shumë më të trashë se kodi penal i Republikës. Flitet për një gjykatë
