Në vitet 40-të të shekullit të kaluar, kur televizioni nuk ishte ky që është sot, dhe kur futbollit i merreshin vesh vetëm rezultatet në radio apo gazeta, ekzistonte një brez lojtarësh të River Plejtit që morën emrin “Makina”. Yll mbi yjet ishte Hoze Mauel Moreno, i shoqëruar nga Pedernera, Labruna, Lustau apo Munjoz. Moreno, një
Nuk e mori njeri shumë seriozisht në atë kohë. Një trajner 42-vjeçar kroat që ulej në stolin e Dinamos nuk i thoshte ndonjë gjë të madhe, pra as ky me emrin Zllatko Daliç. Duket si një përrallë nga e kaluara kjo histori e vitit 2008, veçse është e vërtetë që njëri nga trajnerët më të
Kurrë dikush nuk ka arritur ta fitojë kupën e botës tri herë, duke përmbledhur sukseset si lojtar dhe si trajner. Të tillë si Bekenbaueri dhe vetë Didie Deshamp ia kanë dalë nga dy herë, një si futbollist dhe një në stol, ndërsa francezi këtë fundjavë mund ta kalojë legjendën e madhe gjermane. Në Klerfonten, atë
Më mirë të themi që fillesën e pati nga mundësia për të hapur një dritare në botë e për të parë futbollin. Bangladeshi është një vend në Azinë Jugore, me popullsi të madhe e që nuk e njeh edhe aq fjalën “pasuri”, por kjo nuk do të thotë se ndjenjat i ka të varfra. Në
Kjo traditë ka nisur që në Euro 2016, të paktën. Nën drejtimin e trajnerit Didie Deshamp, futbollistët e kombëtares së Francës kthehen triumfalisht në bazën e tyre pas çdo suksesi. Misioni që nuk u përfundua dot me sukses atëherë në Paris dhe në Klerfonten, shpresohet të realizohet tani, dhe “Blutë” e patën edhe një tjetër
E ka provuar suksesin personal në atë vend. Besnik Prenga është një trajner shqiptar që jeton e punon në Kroaci, ku u shpall kampion i vendit për të rinjtë me Lokomotivën e Zagrebit, ndërsa vazhdon i angazhur si skaut futbolli. Njeriu që ka afruar shumë lojtarë shqiptarë në Kroaci, duke nisur me Uzunin, komenton për
Franca është gjysmëfinalistja e fundit e në Katar. Kampionia e botës në fuqi fitoi sfidën klasike ndaj Anglisë në çerekfinale me rezultatin 2-1 dhe do të përballet me Marokun për një vend në finale. Ndeshja ishte një nga më të bukurat e kësaj Kupe të Botës dhe francezët ia dolën falë përvojës më të madhe.
Tifozët kanë të drejtë që të çmenden, pasi kjo nuk kishte ndodhur kurrë. Gjithmonë ka një herë të parë, veçse është tepër e veçantë kur një skuadër nga Afrika arrin në katër më të mirat në Kupën e Botës. Atë që nuk e bëri dot Kameruni, Gana, Bregu i Fildishtë apo Nigeria, e realizoi Maroku.
Ishte vërtet diçka ndryshe. Franca e priti duelin masiv ndaj Anglisë në Botëror, jo thjesht duke u stërvitur, pushuar apo analizuar, por me një ditëlindje. Kampionët e rruzullit i uruan 57-vjetorin videoanalistit Erik Dybraj. Natyrisht, kjo ishte thjesht si një antipastë, sepse Mbape me shokë e dinë se për çfarë janë në Katar. Detyrë është
Nuk u shpreh plotësisht kështu, por nuk e zgjati me dorëheqjen dhe e cilësoi fundin e epokës. “Ky është fundi i ciklit tim me Brazilin, – tha trajneri Tite, – unë do të largohem nga kjo detyrë. E premtova 1 vit e gjysmë më parë dhe do ta mbaj fjalën. Nuk ka përse ta bëjmë
