Ku ishe ti “Adam” pas ndeshjes me Izraelin ? Kjo pyetje vlen per menaxherin e Elseid Hysajt, Mario Xhiufredi qe qenka çuditur keqazi kur ka parë mbrojtësin në një rol të ri të caktuar nga trajneri Kristian Panuçi në Kombëtare ne ndeshjen me Lihtenshtejnin. Ajo që ka ndodhur me mbrojtësin e altarit me Lihtenshtejnit, shijon
I mbani mend fjalet e presidentit Duka në fund të ndeshjes së Superkupës? Le të zgjedhim vetëm një frazë e cila ishte pikante: “ Të gjithë japin kritika për vonesën e Superligës, por ekipet do të bëjnë një kampionat edhe më të mirë se ai që kaloi sepse janë përgatitur edhe më shumë, kanë bërë
Nëse do të besonim se ekziston perëndia e futbollit, në dy ndeshjet me Maqedoninë, ka qënë vullneti i saj që i ka dhënë më shumë peshë fatit, sesa logjikës dhe arsyes. Të mësuar që meritat t’i gjejmë në tokë dhe jo në qiell, kur i mundëm herën e parë maqedonasit, ca kujtuan se edhe shiu
Në pamje të parë ia arritëm qëllimit. Shqipëria mori një pikë në fushën tradicionalisht të vështirë të Maqedonisë, forcoi pozitat në vendin e tretë në grupin e Botërorit dhe thuajse shmangu plotësisht një nga rivalët. Trajneri Kristian Panuçi doli i pamposhtur edhe nga ndeshja e tij e dytë, por besohet as vetë italiani nuk mbeti
Të gjithë kishin kureshtje të shikonin dorën e Panuçit në ndeshjen debutuese, madje pretendohej edhe pak më shumë spektakël se zakonisht, meqë përballë do të kishim një ekip si Lihtenshtejni. Si dhe herë të tjera, kemi përjetuar një ndeshje pa shumë histori, ku momentet pikante mbeten vetëm minutat e golave, sidomos goli i dytë i
Ah, kjo minuta e fundit, apo mund të vajtohet ndryshe ,ah ne te minutës se fundit! Edhe ekipi “Shpresa” për të cilin qahemi se nuk ka “gjakun” e vëllait të madh, Kombëtares, ka vërtetuar se është pjellë e denjë e së njëjtës familje. E ka pësuar në minutën e 93-të apo 94-t, atëherë kur më
Në fund të fundit, vetëm Paris SG ia doli. As Mançester Siti me Aleksis Sançezin, as Arsenali apo Liverpuli me Tomas Lemarin, as Liverpuli me Van Dajkun e Sauthemptonit, askush me Pjer-Emerik Obamejangun, as Mançester Junajtidi me Ivan Perishiçin (Inter) apo Antuan Grizmanin (Atletiko), as Paris SG apo Atletiko me Fabinjon e Monakos. Dështim i
Sikur të kishte një emision televiziv “ Kampionate të humbur” , sa prekëse do të ishte ajo pjesa në studio kur prindi, zyrtarët e FSHF-së, dhe Superliga, fëmija e tyre, do ta mbyteshin me lotë, edhe pse e kishin sajuar vetë ndarjen e gjatë. Një ndarje krejt shqiptare, nga ato që Europa nuk na ndihmon
Kanë mbetur fare pak ditë, por ritmi nuk është ulur. Partizani vazhdon stërvitjen në Kasha të Italisë dhe trajneri Mark Iuliano mbetet kërkues ndaj lojtarëve, i bindur se në lojë është emri i tij i madh. Ish-lojtari imponues i Juventusit dhe i Italisë, e di mirë se sfida ndaj Skënderbeut nuk do të jetë aspak
Mos kërkoni qiqra në hell! Pse cili dyshonte se Panuçi s’do të ishte binjaku i De Biazit në shumë rituale. Apo menduat se janë “vëllezër italianë” kur Xhaka dhe Ergys Kaçe vazhdojnë të humbasin nga sytë kuqezi. Sido që të jetë puna, mos harroni se në Shqipëri, qoftë italian apo qoftë edhe kinez njeriu i
