Adhuruesit e Partizanit, të lashtët që kanë 29 vite që presin titullin dhe brezi i ri “demave” në shkallët e stadiumit, i kishin hedhur ndryshe “zaret e fatit” për merkaton e dimrit. Nuk e dinin, as nuk e prisnin se do të quhej Mombilo dhe do të ishte kaq i panjohur, sepse në imagjinatën e
Mezan, pse kopjove Stavri Nicën? U dashka lëpirë modeli kuqezi …
Kur fusha e Luftëtarit dënohej nga FSHF-ja, tifozët gjirokastritë ngjiteshin në majë të pemëve apo pallatave për të mos humbur lidhjen me ekipin e tyre. Por paska edhe më keq : kur futbollistët e Luftëtarit e bëjnë portën fizarmonikë, si në ndeshjen me Kastriotin, duke ulur “mbathjet” pa pikë turpi për të thithur 5 gola,
Vasillaq Zëri u dha jetë stadiumeve, kurse ata nuk iu “përgjigjën” në fund…
Me Vasillaq Zërin , futbollistin që na ka argëtuar më shumë se kushdo tjetër, kemi gabuar edhe në ditën e lamturmirës. Të shtunën janë bërë homazhet në nderim të “Llaqit”, djaloshit gjenial me topin, atij që në këtë botë vetëm sëmundjen nuk dribloi dot. Cili ishte gabimi i fundit që bëmë në ndarjen me futbollistin
Dorëzim ndryshe i Skënderbeut, në vend të shamive të bardha…topat e borës!
Nuk ndodhi ajo që përflitej : ringjallja e Skënderbeut vetëm për 90 minuta, sa për të mundur Partizanin, ekipin që krijon më shumë alergji kur marshon drejt titullit. Partizani ka fituar duke dalë jashtë skenarit, aq sa fatin e ndeshjes e vendosi qysh në hapjen e perdes, kur “ujqërit” dhe “demat” gjoja do të luftonin
Kujt i mbajnë gjunjët Partizanit apo Kukësit? Mos harroni “gjunjët e pushtetit”…
I mbajnë apo nuk i mbajnë gjunjët Partizanit deri në muajin mars? Batuta e presidentit të Kukësit, Safet Gjici, lidhur me gjunjët e “demave” që nuk mbajnë peshë në muajin mars, ka bërë efektin e pritshëm. Të gjithë nuk e kanë përtypur tek Partizani, edhe ata sipër, edhe ata poshtë, por në skenë ka dalë
“Selman Stërmasi” nën ujë, Tirana – Flamurtari si ndeshje për t’u hequr qafe
Cila ishte arsyeja, pse ndeshja Tirana – Flamurtari, e vlefshme për fazën 1/8 të Kupës së Shqipërisë, u konsiderua më e rëndësishmja e kësaj mesjave? Këtë rradhë nuk ka të bëjë aspak historia e të dy klubeve, thjeshtë kanë ndikuar hallet e tyre të mëdha, që janë edhe të ngjashme. Për ndjekësit e mbetur të
Edhe stadiumi i kombëtares, një “fantazmë” si Shkodra dhe Elbasani?
Dikur, në kryeqytetin e Shqipërisë, Tiranë, kishte të paktën 13 fusha me përmasa thuajse zyrtare për të luajtur futboll. Diku, quheshin “fusha e zezë”, diku “fusha e kuqe”, luksi tek ato nuk ekzistonte dhe ishin të “vobekta”, por sidoqoftë, aty luanin me qindra e mijëra fëmijë, dhe stërviteshin skuadrat e një qyteti me rreth 250
Sakrificë e jetës për Flamurtarin: pasi i mbyllën xhepat, t’i mbyllin ..gojën!
Ky është rasti tipik që tregon se në Vlorë nuk mund të mbyllet goja, qoftë për shkak të traditës, qoftë për sepeb të parasë. Futbollistët e Flamurtarit, ata që disa javë më parë, festuan golin duke pozuar të krekosur në qiellin e shtatë, sapo kanë ndezur fitilin e rebelimit brenda klubit. Të parët janë “bomberat”
Stavri Nica “hidhet” në Devoll, por “blasfemia e tij” ngjitet në altar !
Stavri Nica paska shkuar poshtë në stolin e Devollit në grupin B të Kategorisë së Dytë, por ato që tha ditën e largimit nga Superliga janë ngjitur shumë lart. Edhe pse Superliga nuk ka një altar nderi për frazat më revolucionare të trajnerëve, deklarata e Nicës do të mbetet si një gurë i çmuar. Cilët
Çfarë ere bie vota, kur anglezi Klark trukohet si nxënës i Dukës !
Ju kujtohet filmi “Shfrenimi”, ku për 24 orë nuk kishte as shtet as ligje dhe njerëzit ia mbathin nga frika pasi vdekja i ndiqte nga pas, ndërsa jeta dukej sikur po i braktiste! Sepse na kujtohet ky film sa herë që në Tiranë vijnë çunat e UEFA-s, ata që aktrojnë “Shfrenimin” në 24 orët shqiptare,