Ndeshja  që u paracaktua si “Vaterloja e futbollit”,  Kamza- Besëlidhja,  për të cilën pati shumë frikë edhe policia për ta marrë përsipër qysh në datën e parë,  ka turpëruar edhe vetë finalen e Superligës , Kukësi-Skënderbeu.  Ka turpëruar edhe vetë zyrtarët që kishin parashikuar se 90 minutat do të ishin ‘infarkti i dytë” për futbollin e sezonit. Ajo që ndodhi ishte heleluja , sidomos kur kujton se edhe qindra policë me uniforma e me skafandra  kanë ndryshuar misionin, ndersa  erdhën për të ruajtur “futbollin e çmendur” dhe dolën nga stadiumi i Kamzës me bindjen se ia kishte vlejtur “bileta” për të përjetuar një ndeshje të vërtetë. Atë në  tokën e frikshme të Kategorisë së Parë, të cilën shpesh e pagëzojmë si atdheu i dhunës.  Edhe pse ndeshja nuk pati fitues,  ky ka qënë barazimi me shijen e fitores për vetë futbollin,  kur mendon se futbolli i madh  pati një fund me shije  pa fund, tejet zhgënjyes në  planin moral. E pra nuk qënka punë steme, kur shikon se arbitri liliput Sadiku ia del për 90 minuta të gjykojë pa frikë  mbi “fuçinë e barutit”, ndërsa Jorgji  i stemës, i  shënjuar edhe nga ndërkombëtaret si  misionar i cilësisë, të  kapërcejë ndjeshëm orbitën e lejuar,madje duke trokitur në “Ginesin “ e rekordeve pa nder.  Si shpjegohet? S’ka dallime në cilësi, vetëm atehere kur komandohet me ..porosi!

Futbolli i vogël  për 90 minuta, na është dukur si futboll i madh  dhe kjo vetëm për shkak të besnikërisë ndaj parimit numër 1 të lojës : fituesi të jetë i besueshëm!  Edhe pse nuk  kishte spektakël, edhe pse nuk gjetëm dot një fitues në një ndeshje të marrë peng nga frika dhe emocioni,  ajo që ndodhi  ishte si një dritë në fund  të tunelit. Kamza do të ngjitet në malin me “gropa’ të Superligës,  duke shpresuar se sezonin e ardhshëm do të ketë mbaruar sezoni i gjuetisë së shtrigave për ekipet që vijnë nga poshtë. Kurse Besëlidhja  do të mbetet poshtë, por me kokën lart,  ngaqë  ka bërë histori të pazakontë në këtë sezon. Ka zbukuruar dhe freskuar moralisht Kupën e lodhur nga pazare, duke prekur edhe gjysmëfinalen, dhe fati është treguar më i keq se sa duhet, kur ia ka prerë rrugën,  edhe pse nuk dinin të humbisnin…

Sfidanti.al