Fjalët e presidentit Duka, me rastin e çmimit “Mirënjohje” në Kosovë, nuk mund të kalonin pa lënë gjurmë: “ Futbollistët të mos na fusin në konflikt me Kosovën. Kemi punuar edhe natën për të nxjerrë minutat e futbollistëve, që kanë luajtur në të kaluarën me Shqipërinë dhe zgjodhën për të luajtur Kosovën”. Fjalë që kanë
Arbitrat, sa për sy e faqe, shtiren sikur janë një familje, ku të gjithë pjestarët nderojnë dhe bekojnë punën e njëri- tjetrit. Kjo është lëvozhga, sepse nga brenda nuk gjen dashuri, bile edhe “spiunojnë” në kurriz të tjetrit. Dhe në këtë kampionat, ku “bilbilat” kanë patur një nisje impresionuese me gafa, nuk ndryshon fati midis
Figura që Mançester Junajtid bëri në Europa League ndaj Fenerbahçes ishte shumë e keqe. Një skuadër e madhe, e një trajneri të madh, u dominua nga një kundërshtar që vuri shpirtin në fushë! Gjithsesi, është interesante të bëhet një krahasim sesi përjetohen momente të tilla në Angli dhe në … Shqipëri. Me të përfunduar ndeshja,
Pse nuk ndalon, o president! Një thirrje që vjen nga populli i përulur i futbollit, kur dëgjon që ndizet më tej “derbi verbal” midis presidentit Duka dhe deputetit Braçe. Një ndeshje që ka mbeldhur më shumë tifozë në “ekranin” e facebook-ut, sesa vetë ndeshja e pompuar Partizani-Skënderbeu. I mbiquajturi “mbreti” nga vartësit e tij në
Ju kujtohet kur Tirana iu përgjërua në Greqi, Artur Lekbellos, që të pranonte ftesën për të marrë stolin bardheblu? Çfarë feste kur Turi tha “po” dhe çfarë heshtje kampione kur Lekbellon e larguan sa hap e mbyllë sytë, pa dhënë shumë shpjegime. Nuk thuhej më se “një i familjes” u tradhëtua në ditën me diell
Cili mund ta vinte në dyshim se FSHF është më shumë e interesuar për stolat e thyer në ndeshjen Partizani-Skënderbeu në “Elbasan-Arena”, sesa për numrin e “kokave” të goditura nga shkopinjtë e gomës të policisë. Futbolli dhe dhuna, një kombinacion i konsoliduar me sukses gjatë viteve të fundit, kanë shkaktuar një amoralitet në peshimin e
Enea Jorgji, arbitri i FIFA-s, protagonist jo i favorshëm për cilësinë e ndeshjes Partizani-Skënderbeu, nuk foli me të drejtën e Zotit në fushë, nuk dha”dorën e artë” në një ndeshje që u shkërmoq edhe për meritë të tij, por paska vazhduar paqartësinë e fushës edhe pas ndeshjes. Në një intervistë, të nesërmen e ndeshjes problematike,
Robin Hudi nuk mund të përfytyrohet ndryshe nga ai. i fortë fizikisht, por me plotfuqinë te karakteri i pathyeshëm. Njerëzor mëkatar, por me shpirtin më të dlirë që mund të bëhet. Diego Armando Maradona ishte dhe mbetet një hero i njerëzve të thjeshtë, një hero i popullit, veçse me një dekoratë virtuale që nuk i
Fjalët e drejtuesit të Partizanit, Genc Tomori nuk e kursejnë policinë, që ka bërë “autogol” në ndeshjen pa gola të Partizanit me Skënderbeun: “ Gardhin nuk e kaluan tifozët, gardhin e kaluan vetëm policët”. Historia e futbollit të luajtur në “Elbasan Arena” është shuar për t’u tjetërsuar në epitetin “ndeshja e dhunës”. Ajo që nuk
Është ë çuditshme se sa të zot jemi për të shkatërruar edhe atë pak gjë të bukur që arrijmë të bëjmë. Duket sikur “sporti” yne kombëtar nuk është futbolli por shkatërrimi, përdhosja. E njerëzve, e objekteve e vlerave. Ndeshja mes Partizanit e Skënderbeut është një tjetër vërtetim i kësaj. Një lojë e bukur, një stadium
