Tirana si fantazmë në Korçë, nuk ka fuqi të luajë, nuk ka fuqi as të qajë!

 

Të gjithë rrugët të çonin në Bugjejovice tek Shvejku, të gjithë pyetjet të çojnë tek trajneri Josa pas humbjes pa histori në Korçë.  Ekipi bardheblu  u tregua ndjeshëm i pafuqishëm në lojën sulmuese dhe për trajnerin Josa pyetjet bashkohen në një qortim: përse po e tepron me besimin që po i jep sulmuesit Cise?  Të humbasësh me dy gola në Korçë nuk është si të prekësh fundin e detit, të privohesh nga një penallti si ajo e Takut, nuk është histori e pashijuar në këtë qytet, por ta mbyllësh kronikën vetëm me  një shtyllë  nga goditja standarte,  kjo është kambana e alarmit për ekipin, që vetëm disa javë më pare, këndonte me zë të lartë këngën ndjellëse “ Jemi dhe ne për titull”.

Një nga trajnerët e padëshifrueshëm në pamje, Josa, ngaqë kur fiton dhe kur humbet kufiri është shumë pranë, këtë herë mund t’ia lexoje dëshpërimin pa e ditur kodin. “ Nuk bëmë lojë dhe nuk e goditem portën kundërshtare”.  Ish-at, Bulku dhe Dallku bashkojnë zërat kur qortojnë trajnerin Josa për besimin e tepruar ndaj sulmuesit Cise, ka të tjerë që mendojnë se  fakti që ekipi nuk fiton dot prej 5 ndeshjesh tregon se “bumi kolorit” në merkato ishte vetëm një alibi  e radhës. Krejt ndryshe,një pakicë, që besojnë tek bestytnitë sportive, thonë se mund të jetë edhe “mallkimi” i Dajës  për klubin që predikon familjen e bashkuar, kurse loja përgënjeshtron fjalët e bukura.  Trajneri Josa, para se të jetë shumë vonë, ka arsye të merakoset për skuadren që ka humbur busullen e lojës në vazhdimësi, kurse më e keqja që e rëndon më shumë moralin, as nuk qahen dot kur në ndeshjet me Skënderbeun u vidhet diçka me vlerë . Tepër e çuditshme kjo Tirana pa forcë për të luajtur me kampionët dhe pa zë për të kërkuar të drejtën e saj.

G.Sinemati