Trajneri Thomas Brdaric ka reaguar për herë të parë, pas largimit nga posti si trajner i Vllaznisë.

Tekniku kroato-gjerman nuk i ka kursyer thumbat ndaj klubit, duke thënë se për të dalë kampion, nuk mjaftojnë vetëm ëndrrat dhe shpresat.

Sipas tij, duhet stabilitet, vendime të mirë dhe kohë.

REAGIMI I PLOTË

Për t’u bërë kampionë, nuk mjaftojnë vetëm ëndrrat dhe shpresa. Duhet strukturë. Stabilitet. Vendime të mira. Dhe kohë. Këtë sezon, ne dhamë gjithçka që kishim. Arritëm në Final 4, përfunduam të dytët në ligë dhe fituam edhe një herë një vend në kualifikueset e Conference League. Kjo është një arritje sportive dhe bonusi i vogël i të ardhurave evropiane do ta ndihmojë klubin. Por vlera më e thellë qëndron në atë që krijuam së bashku.

Që nga fillimi, qëllimi ynë ishte të garonim në nivelin më të lartë, pa humbur identitetin tonë: stili sulmues i futbollit i Thomas Brdaric. Kjo nënkuptonte ndjekjen e titujve, duke zhvilluar gjithashtu brezin e ardhshëm. Një ekuilibër i vështirë, por që e përqafuam me angazhim të plotë. Pamë lojtarë të rinj si Dodaj dhe Jukaj të hedhin hapat e tyre të parë të vërtetë në futbollin e nivelit të lartë. Lojtarë të tjerë të rinj presin të marrin shansin e tyre, si Tafili dhe Spahija, dhe jo vetëm. Njëkohësisht, liderët tanë me përvojë, Balaj, Gurishta, Krymi, Mala dhe Deliu, mbajtën ekipin me konsistencë dhe karakter. Ata ishin shtylla kurrizore që mbanin standardin lart, brenda dhe jashtë fushës.

Humbja përfundimtare dhemb. S’ka diskutim. Atmosferë si në ndeshjet e Ligës së Kampionëve në kohën time si lojtar. Por sezoni na dha më shumë se një rezultat. Na dha rritje, besim dhe një ekip që luftoi së bashku deri në minutën e fundit. Çdo mëngjes, duke hipur me skuter nëpër Shkodër drejt stadiumit, shihja njerëz që besonin. Fytyrat e tyre, shpresat e tyre të qeta, më kujtonin pse e bëj këtë punë. Ai imazh i përditshëm ishte motivimi im. Rrugëtimi im personal me Vllazninë nisi në vitin 2020. Gjatë këtyre viteve, kam qenë krenar për: Fitimin e Kupës, nderimin si Trajneri i Vitit, ndërtimin e një ekipi që nuk u dorëzua kurrë, edhe kur kushtet ishin të vështira.

Tani, ai udhëtim mbaron. Shkodra do të jetë gjithmonë më shumë se thjesht një qytet futbolli për mua. Është një vend i pasionit, krenarisë dhe këmbënguljes. Një vend ku ndoqa ëndrrat dhe u përballa me realitetin. Lojtarëve, stafit, klubit, presidentit dhe sidomos tifozëve: Faleminderit për besimin, energjinë dhe dashurinë për lojën dhe për Vllazninë. Puna nuk ka mbaruar. Por kapitulli im këtu është i plotë  me zemër të plotë, përpjekje të plotë dhe respekt të plotë.

Faleminderit, Vllaznia.

Faleminderit, Shkodra.

sfidanti.al