Në fillim të këtij sezoni, pas negociatash të gjata, publiku u informua për një lajm të madh rreth futbollit të vendit: Klubi i Elbasanit i është shitur një kompanie angleze. Pra më në fund u rregullua gjithçka, presidenti i deritanishëm nuk do të largohet duarbosh pas një shpenzimi për më shumë se një dekadë dhe
Federata Shqiptare e Futbolli dhe klubi më i titullur në vend, Tirana, kanë një dashuri anormale për njëra-tjetrën, kjo duke u nisur nga respekti që nuk është aspak reciprok. Klubi bardheblu bën gjithçka për t’i pasur të mira marrdhëniet me institucionin që drejton futbollin në vend, madje së fundi e ka ekzagjeruar disi me mirësinë
Tani ka Berisha me shumicë në futboll, kurse disa dekada më parë, ka patur vetëm një Berishë. Edhe pse nuk ishte sulmues, ishte po aq i famshëm sa ata. Safet Berisha, një futbollist elegant dhe tepër virtuoz për kohën,që për fatin e keq të brezit të sotëm, njihet më shumë nga rrëfenjat futbollistike, sesa nga
Kur Tirana mundi Skënderbeun, festa mbërriti edhe tek portat e Partizanit, rivalit të tyre historik. Ndaj, për fitoren e bardhebluve u hap edhe “shampanjë e kuqe”. Dikur, një ritual i ndaluar, një ndjenjë që nuk mund të shpallej publikisht, edhe nësë përfitimi ishte I bekuar. Qyshkur, futbolli vuan nën rregjimin e kampionëve të Skënderbeut, të
Sapo Skënderbeu humbet një ndeshje, të krijohet iluzioni sikur kampionati bëhet më i bukur. Një sëmundje që na është shfaqur në këto 5 vite të dominimit të tyre dhe që na pengon të shikojmë në brendësi të lojës. Skënderbeu, ndofta edhe për shkak të monotonisë që ofron gara, ndofta edhe si rënie psikologjike pas dënimit
Veç kushteve të trajnimit, vështirësive financiare dhe plot problemeve të tjera, skuadrat shqiptare të futbollit vuajnë edhe prej mungesës së durimit. Kryesisht janë presidentët e klubeve që e kanë tendencë prishjen e shpeshtë të humorit dhe nga “dora në qafë” kthehen në stuhi për trajnerët, të cilët asnjëherë nuk janë të mbrojtur nga ky mot
Një lajm i hidhur për futbollin shqiptar, ish-kampioni i madh Safet Berisha ka ndërruar jetë në moshën 67 vjeçarë. Flitet një nga figurat qëndrore të Partizanit të madh të viteve ’70, por në atë periudhë edhe një pjestar stabël i ekipit Kombëtar. Safet Berisha lindi në Durrës dhe nga viti 1965 deri 1968 ka luajtur
Virgjërinë e portës e prishën në mënyrën më pikante: dy gola në fushën reservë të Vllaznisë. Ekipi i Laçit, ata që më parë trembnin çdo kundërshtar kur i kundërviheshin maksimalisht, më së fundi ka shijuar golat e parë në këtë sezon. Më të vonuarit, në një kampionat ku goli nuk është mineral aq i rrallë,
Për Ergys Kaçen, ky i tanishmi sigurisht që nuk është moment më i mirë, madje periudhën e vuajtjes e ka pasur relativisht të gjatë. Për një bluzë me logon e UÇK-së, të veshur aksidentalisht, tifozët dhe drejtuesit e PAOK të Selanikut u tronditën aq shumë, saqë asnjëherë nuk ia falën, madje ndoshta ishte kjo krisje
Ferri dhe parajsa janë shumë pranë edhe në futboll, sidomos kur flitet për portierët. Ajo që ndodhi me Bufonin, kur shkëlqeu me pritjet shpëtimtare ndaj Lionit, u konsiderua si përgjigja më e flaktë ndaj kritikave të shpeshtuara kohët e fundit. Dikush thoshte me ironi: “ Xhixhi nuk është I paperëndueshëm, por duhet të mendojë edhe
