Kur mbërriti me biçikletën e tij, nuk bindi askënd. Djaloshi 18-vjeçar tha se quhej Gerd Myler, një emër që nuk tregonte asgjë, ndërsa trajneri i Bajernit, Zllatko Çajkovski, krijoi për të fjalët “Myleri i shkurtër dhe i shëndoshë”. “Shumë i vogël, nuk do të kalojë”, – mendoi tekniku kroat, në atë kohë jugosllav, por pastaj
“Për ne bota sot ka ndalur në vend”. Kështu shkruhej në komunikatën e Bajernit të Mynihut që lajmëronte shuarjen e sulmuesit ndoshta më të madh të historisë, Gerd Myler. Legjenda e futbollit gjerman mbylli sytë mëngjesin e kësaj të diele në moshën 75-vjeçare pasi luftoi 6 vitet e fundit me sklerozën (dementia). Njeriu i lavdishëm
Prej 5 vjetësh është vendosur në një shtëpi kujdesi shoqëror, në një qytezë shumë pranë Mynihut, me emrin e vështirë gjerman Volfratshauzen, një vend që duket se ka lidhje me ndonjë legjendë me ujqërit. Aty është Gerd Myleri, që prej 5 vitesh vegjeton, i ndihmuar nga e shoqja, Ushi, dhe punonjëset e atyshme. Një fund
