Dikur thonim me krenari se basketbolli është sporti i harmonisë dhe i paqes,  loja ku rivalizojnë “shkollarët e lartë”,  skena ku sporti fiton  një dimension tjetër.  Në kohën e sotme,  mund të thuhet, pa krenari, se basketbolli po i rrezikon kurorën e dhunës futbollit, sidomos kur përplasen “pronarët e sotëm”, presidentët e klubeve.  Ajo që ka ndodhur në Durrës, ku njëri president nuk lejon te futet në Pallatin e Sportit presidentin tjetër, i cili tërheq edhe ekipin nga ndeshja, është dëshmi fatale e shëmbullit se dhuna buron e pastër nga burimi, pra nga sipër, nga vetë presidentët,  dhe më pas.. uji turbullohet poshtë nga sportistët, të cilët jo rrallë, e pësojnë si delet të cilat  i binden “bariut” për t’u hedhur nga ..gremina.

Sherri “mesjetar” që provokoi zënka  midis presidentëve të dy  klubeve të elitës, Perikli Goga i “Goga Basket” dhe Arqile Gorea i “Teutës”,  ku njëri sipas “kanunit” nuk lejon që tjetri të vërë këmbën në pronën e tij, ka mbuluar me turp dhe  fyerje kolektive një qytet, i cili  besonte se sporti ishte mënyra më e mirë për të kapërcyer depresionin e shkaktuar nga lëkundjet  e tërmeteve. Dikur,  në tokën e futbollit, atje ku dhuna shërbehet si pjata më  e freskët, dëgjohej shprehja “ topi është i imi dhe fatin e lojës e di vetëm  unë”, ndërsa sot, në kohën e basketbollit  të privatizuar nga “pronarët”, fraza tingëllon më sfiduese:  “Pallati i Sportit është pronë e imja dhe ti nuk ke për të shkelur këtu..”

Sfidanti.al