Pep Guardiola u prit me të gjitha nderimet në Whitworth Hall, ku rektori i Universitetit të Manchesterit, Nazir Afzal, i dha atij titullin laurea honoris causa. Një vlerësim i çmuar për kontributin e dhënë ndaj qytetit gjatë nëntë viteve që ka qenë trajner i City, një aventurë që i ka mundësuar të lërë një gjurmë të pashlyeshme edhe mbi qytetin. Gjatë ceremonisë, spanjolli mbajti një fjalim falënderues shumë të fuqishëm, gjatë të cilit foli edhe për luftën në zhvillim mes Izraelit dhe Hamasit, duke mbrojtur popullatën e Gazës. Ai foli për dhimbjen që ndien për konfliktin që po zgjat prej gati dy vitesh, duke i nxitur të gjithë të bëjnë pjesën e tyre për të kërkuar paqen.

Fjalimi i Guardiolës për Gazën

Vëmendja përqendrohet te ajo pjesë e botës që nga fundi i vitit 2023 është tronditur nga një luftë që çdo ditë sjell vdekje dhe shkatërrim. Për këtë arsye, trajneri në fjalimin e tij të falënderimit ndalet edhe te ajo që po ndodh në Gazë: “Është aq e dhimbshme ajo që shohim në Gazë. Më dhemb në gjithë trupin. Dhe të jetë e qartë, nuk është çështje ideologjie. Nuk ka të bëjë me atë nëse kam unë të drejtë apo ti gabim. Ka të bëjë vetëm me dashurinë për jetën, me kujdesin për tjetrin. Ndoshta mendojmë se shohim fëmijë 4-vjeçarë të vrarë nga bomba apo të vrarë në spital sepse nuk është më një spital. Nuk na përket neve.”

Thirrja për ata që e dëgjojnë është të bëjnë pjesën e tyre: “Mund të mendojmë se nuk na përket. Por bëni kujdes. Tjetri do të jetë yni. Fëmijët e ardhshëm katër apo pesë vjeç do të jenë tanët. Më vjen keq, por unë shoh fëmijët e mi kur zgjohem çdo mëngjes që kur ka nisur ky makth me foshnjat në Gazë. Dhe kam shumë frikë. Ndoshta kjo pamje duket e largët nga vendi ku jetojmë tani. Dhe mund të pyesni veten çfarë mund të bëjmë.”

Fjalimi është i fortë dhe prek temat më të dhimbshme të aktualitetit

Guardiola zgjatet dhe ngul këmbë për angazhimin që secili prej nesh duhet të marrë në këtë situatë. Për ta shpjeguar mirë, ai rrëfen një histori të shkurtër, por të mbushur me domethënie: “Më vjen ndër mend një histori. Një pyll është në flakë. Të gjitha kafshët ikin, të tmerruara, të pafuqishme, të dorëzuara. Por një zog i vogël fluturon përpara e mbrapa, përpara e mbrapa drejt detit, përpara e mbrapa, duke sjellë pika uji në sqepin e tij të vogël. Gjarpri qesh dhe pyet: ‘Pse, vëlla? Kurrë nuk do ta fikësh zjarrin’. Zogu përgjigjet: ‘Po, e di’. ‘Atëherë pse e bën përsëri e përsëri?’ – pyet sërish gjarpri. ‘Po bëj vetëm pjesën time’, përgjigjet zogu.”

sfidanti.al