Ku është legjenda? 111 pikët në basketboll, apo 8,08 m në atletikë

Legjenda, kur peshon më shumë nga e vërteta, thotë se basketbolli amerikan lë me gojë hapur mbarë botën, kurse legjenda e gënjeshtërt, tregon se është Shqipëria e vogël  që ka lënë me gojë hapur edhe vetë amerikanët.  Çfarë ka ndodhur? Përtej oqeanit,  ka mbërritur, disi me vonesë, lajmi më sensacional  për gjithë jetën e koshit, se në Shqipëri,  pikërisht në basketbollin për femra, një basketbolliste ka shënuar 111 pikë në një ndeshje!?  Një shifër e pamëshirshme, nga ato për të cilat mund të thuhet “mbani frymën miq amerikanë”,  sepse kurora e mbretit Majkëll Xhordan apo Lebron Xhejm ka rënë në mënyrën më dramatike. Thonë, nuk dihet sa e vërtetë është, se amerikanët, pasi u ka dalë mpirja nga rekordi  me tre njësha i shqiptarëve, kanë pyetur dy herë : sa i madh është koshi në Shqipëri? Sa ditë vazhdon një ndeshje?   Le të dërgojnë spiunë  po të duan, për të matur kohën e ndeshjes dhe perimetrin e koshit, shqiptarët kanë festuar në mënyrën më origjinale përrallën e fundit.  Edhe pse të gjithë kemi marrë pjesë në funeralin e basketbollit, i cili nuk ka as shtëpi e as katandi, prapëseprapë, shifra 111  u shfaq si kodi i lumturisë:  basketbolli futet në legjendë!  Kishte nga ata që e quajtën “rekordi i turpit”, por zërat u shuan shpejt, ngaqë ky vënd ka nevojë më shumë për legjenda të sajuara, sesa të vërteta që i jetojmë.

Legjenda e fundit që prekëm,  ishte ajo  e atletit Izmir Smajlaj , për të cilin u krenuam  se “befasoi Beogradin me shifrën fituese  8, 08 m në kërcim së gjati”, ndërsa nuk na e mbajti të thonim hapur se më shumë se Beogradi u befasua vetë Tirana. Nga na doli ky  atlet me emrin Izmir? Nga na mbiu në një sport të cilit kishim vite që i thonim “ hip këtu e shiko Stambollin”.   Tani kemi hipur të gjithë në podium dhe po shikojmë jo Stambollin, por medaljen e artë. Medaljen e  një atleti, që e futëm  më shumë në legjendë ngaqë bëri shqiponjën, sesa.. fluturoi 8 metra.  Dhe 8 metra të matura me juri europiane, jo si 111 pikët e basketbollit, ku të gjithë mbyllnin sytë dhe vetë “juria”  është futur në legjendë, kur frymezonte më shumë hipokrizinë e garës duke thirrur “ Edhe një, edhe një..”

Sfidanti.al