Në kohë fushatësh politike, edhe Kombëtarja  si një “parti” e privilegjuar, që popullin e e vet e mban të lidhur pas vetes edhe kur  nuk i mban premtimet , po bën këto ditë fushatën e saj për 3 ndeshjet e ardhshme .  Po cili është kryepremtimi  i fushatës së saj? Nuk donim të ishte si një bast me opinionin, por trajneri Edi Reja s’paska frikë( ose kështu i kanë thënë),  ka flakur dorashkën e duelit: “ Do të marrim 7 pikë në 3 ndeshjet e para!”  Pra, me Andorën dhe San Marinon, e ditkemi  fundin e ndeshjes, por s’dimë vetëm sasinë e golave që do të derdhim në portat e tyre. Kurse me Anglinë, do të kemi një barazim historik, nga ata që të dehin ndër  vite  edhe pse pa tifozë, edhe  pa gola do te jetë i lavdishëm…

Dhe sipas zakonit të vjetër, qoftë trajner gjerman si  Brigelli, apo holandez si Ari Han , kroat  si Bariç apo Italian si De Biazi e Panuçi,  kur Kombëtarja del në fushatë,  premton  pikët pa patur frikë nëse e mban apo jo fjalën.  Prandaj, sa më shumë bien tam-tamet se ndeshja me Anglinë  do të jetë historike, më shumë na shtohet frika për ndeshjen e së enjtes  ( pa histori) me   Andorrën.

Si, si,  pa histori? ! Ky ekip liliput për botën, me ne e lidh  një flirt shumë i hidhur . Vite më pare, tamam  në ditën e debutimit të presidentit tonë  , ndodhi  ajo që nuk e mposht as skleroza.  Andora hyri në histori duke na turpëruar, kurse ne dolëm nga historia duke thirrur : pati tradheti burra! !  Të vetmen gjë që   fituam  nga ajo ditë gjëmëmadhe, ishte e drejta  për të treguar  përrallën që vazhdon edhe sot : na bëhet  sikur jemi ekip i madh dhe na ndjek  “tersi”  kur luajmë me ekipet e vogla…

Po vjen Anglia ! Edhe po doli nga shinat e parashimkimit ndeshja  midis “luanëve” dhe “shqiponjave”, prapë kemi një sebep për të festuar: me Francën inaguruam “fushën e ferrit” në Air Albania, ndërsa me Anglinë “fushën e parajsës”, për të cilën thuhet se e kemi goditur këtë herë dhe nuk do të jetë nevojë për një fushë të tretë…

G.Sinemati