Adriano, në një intervistë të gjatë me DAZN në ‘Família – Vita di un Imperatore’, flet për karrierën e tij dhe më shumë: “Ishte e çuditshme të më thërrisnin Perandor. Unë vija nga një lagje e varfër dhe pas disa vitesh më thërritën Perandor. Është e qartë se kjo të bën të mendosh. Por nëse Zoti e donte këtë, nuk ka asgjë që mund të bësh”.

Për futbollin në Brazil:

“Futbolli është i dobishëm në Favela. Jeta është e vështirë atje. Fëmijët janë mësuar të shohin njerëz me armë. Sporti është i rëndësishëm për ta, për t’u përpjekur t’i bëjë të mendojnë për diçka tjetër”.

Kthimi në shtëpi dhe lamtumira me Interin:

“U largova nga Interi dhe u ktheva në Brazil sepse më mungonte familja. Pas vdekjes së babait tim nuk kisha më guxim për të luajtur për Interin. Ishte një ngjarje që më lëndoi shumë, zgjodha të kthehesha në Brazil sepse nuk kisha më guxim, do të kisha dëmtuar ekipin dhe shokët e mi të ekipit. Babai im gjithmonë bënte gjithçka për familjen time dhe ai nuk ishte më aty, si burrë, duhej ta ndihmoja familjen time sepse ata kishin nevojë për mua”.

Për vështirësitë personale:

“Njerëzit nuk e kuptojnë se çfarë është depresioni, dukesha njësoj si të gjithë të tjerët, por nuk isha. Secili ka mënyrën e vet për t’u përballur me këtë gjë, unë kisha timen. Bëra atë që ndjeva në zemrën dhe në mendjen time. Nuk më intereson se çfarë mendojnë njerëzit, miqtë dhe familja ime ishin me mua në këtë zgjedhje”.

Për ish-shokët e tij të ekipit zikaltër:

“Jam shumë i afërt me Zanettin dhe Cordobën, te Inter më pritën si vëlla, ose si bir. Materazzi bëri të njëjtën gjë, ai ishte gjithmonë me mua. Ata janë njerëz që më dhanë gjithçka për të mos u përpjekur të largohesha nga Interi. Edhe sot kur dëgjoj për ta, më bën shumë të lumtur”.

Për ish-shokun e tij të skuadrës dhe trajnerin e ri të Interit, Chivu:

“Ai ka profilin e duhur, i uroj më të mirën. Nuk është e lehtë të menaxhosh një ekip të madh si Interi, i uroj që të bëjë mirë. Kur vjen një trajner i ri, grupi e mirëpret mirë, edhe sepse në rastin e Chivu, ai vetë ishte lojtar i Interit. Kur grupi është aty, gjithçka është aty”.

Për një futbollist që ai sheh veten:

“Lojtari që më kujton më shumë veten? Do të thoja Lukakun, ai luan si unë. Do të kishte qenë shumë mirë të luaja me Conten!”.

Për Ancelottin si trajnerin e ri të Brazilit:

“Ancelotti? Për ne brazilianët ishte zgjedhja e duhur, sepse nuk kemi kulturën e të luajturit taktikisht në mënyrën e duhur. Dhe në këtë kuptim kishim nevojë që Carlo Ancelotti. Do të jetë e vështirë të fitojmë Kupën e Botës, veçanërisht nëse nuk keni një trajner që i vendos lojtarët në vendin e duhur. Ka lojtarë që nuk kanë luajtur kurrë së bashku, janë të gjithë të rinj dhe sapo kanë filluar të luajnë së bashku. Pra, tani do të duhet pak kohë për të qenë një ekip, por falë përvojës së tij, ai është njeriu që mund ta bëjë këtë”.

Për të ardhmen e tij:

“E ardhmja në futboll? Unë luaj me miqtë e mi, por nuk dua të qëndroj në sport. Unë luaj gjithashtu për t’i bërë njerëzit përreth meje të lumtur dhe kjo më bën të ndihem mirë”.