Inter nuk heq dorë nga Koné

Inter dhe merkatoja e tij, në këtë pikë të verës, duken sikur pasqyrohen mes fushës dhe tratativave: ndërkohë që Chivu punon për të formuar një skuadër “hibride”, drejtuesit e tij rikrijohen nga një strategji në tjetrën për të realizuar goditjen e verës. Aspak e lehtë, mes një ngecjeje të tepërt – si për Lookman – dhe një tërheqjeje të papritur, për Koné. Dhe atëherë, vëmendja është te takimi i nesërm, kur presidenti Marotta, drejtori sportiv Ausilio dhe vetë Chivu, të kthyer nga transferta e mbrëmshme në Bari, do të mblidhen për të lidhur fijet e bisedës dhe për të marrë një drejtim: ai do të duhet të jetë përfundimtar, sepse prej aty do të kalojë goditja vendimtare për të arritur përforcimin numër një.

Ky përforcim dukej se kishte fizikun e fuqishëm dhe gërshetat e Manu Koné, pastaj gjërat u komplikuan pikërisht kur marrëveshja për mesfushorin e Romës dukej se po udhëtonte me shpejtësi të lartë drejt “tymit të bardhë”: deri dy ditë më parë Inter dhe francezi diskutonin tashmë për vitet e kontratës dhe bonuset, gjithçka me dritën jeshile të drejtorit sportiv verdhekuq Massara, i gatshëm për sakrificën për të arkëtuar dhe për të reinvestuar në sulm, por tërheqja e Friedkin-ëve, të shqetësuar edhe nga reagimi i tifozërisë, shkaktoi frenimin më të ashpër.
Fjalët e djeshme të Gasperinit, megjithatë, rihapin një derë të vogël, sepse trajneri romanist, në emër të Fair Play financiar, nuk e blindoi francezin: “Të shohim çfarë ndodh në këto 15-20 ditë: Koné është një lojtar shumë i fortë, për ne do të ishte një humbje. Duhet parë çfarë mund të bëhet nga këtu deri në fund të merkatos. Nëse duhet të rrish kështu i bllokuar, mua nuk më pëlqen…”. Marrëveshja, pra, ende është e mundur. Sigurisht, nga çështja Koné Inter ka dalë me idetë më të qarta, gati për të ndryshuar drejtim: po rritet gjithnjë e më shumë bindja se pjesa më e madhe e buxhetit duhet të investohet aty në mes, ku Chivu dëshiron më shumë fizicitet, pavarësisht nga sistemi i lojës që do të adoptojë.

Ngërç për Lookman

Është një çështje thjesht taktike, e lidhur me karakteristikat e lojtarëve të pranishëm në skuadër: në mesfushë nuk mungojnë mendimtarë si Calhanoglu, pasues si Sucic apo Mkhitaryan, depërtues si Barella apo Frattesi, por një mesfushor muskulor si Koné, Inter nuk ka. Për këtë arsye është e mundshme që ndryshimi i strategjisë të riformulohet në këtë drejtim. Marrëveshja për Lookman, i cili pas blitz-it anglez u kthye të stërvitet në Portugali, mbetet pezull por mund të shuhet përfundimisht për arsye oportuniteti.

Ademola, 28 vjeç në tetor, është një profil i nivelit të lartë por “i parishitshëm”, siç e ka pranuar Marotta në kohë jo të dyshimta – por jo vetëm: ditë pas dite, ndërsa Pio dhe Bonny rriteshin dhe bindnin në krah të ThuLa dhe tratativa me Atalantën për Lookman komplikohej, drejtimi teknik zikaltër kuptoi se është më strategjike të përqendrohen përpjekjet në mesfushë. Nëse pista Lookman do të ftohej krejtësisht, nuk do të përjashtohej një përforcim me kosto të ulët, ndoshta në fund të merkatos.

Një goditje në mesfushë në horizont, pa lënë pas dore megjithatë nevojën tjetër të teknikut Chivu, pra mbrojtësin për të rinovuar repartin. Kushti thelbësor është një largim, me Pavard në radhë të parë. Për francezin, përveç Galatasaray, janë interesuar Lilla e mikut Giroud dhe arabët e Neom, por asnjë tratativë nuk ka marrë hov. Nuk u ndez kurrë, ndërkohë, ajo me Chelsea për Bastoni: “Blues” vunë mbi tavolinë plot 50 milionë, ofertë e refuzuar me mirësjellje. Nuk është e vetmja: edhe Newcastle trokiti për Frattesi, i cili sheh drejt sezonit të tretë si interist me perspektiva të reja. Propozimi i parë u kthye mbrapsht, nuk përjashtohet që nga Anglia të kthehen në sulm më vonë.

sfidanti.al