Sa më shumë i afrohemi finales së Kupës, edhe më shumë na shpojnë fjalët jo dosido të ish-trajnerit të Kukësit, Armando Cungu: “ Më shkarkuan nga posti i trajnerit të Kukësit, ngaqë do të fitojnë Kupën”. Kjo frazë kumboi enigmatike kur u tha, por mbeti  e freskët edhe  pas ndeshjeve gjysmëfinale të Kupës, ku si për “mrekulli të fatit ”, dy ndeshjet Skënderbeu –Kukësi dhe Tirana- Luftëtari, u përmbytën nga golat. Tirana, e cila   javë më parë qau me dënesë  në emër të aleancave që sundojnë ligjin e “xhunglës” në kampionat , gati preku qiellin e shtatë, madje dhe të tetin, kur përcolli pa teklif  5 gola në portën fizarmonikë  të gjirokastritëve, kurse Kukësi , pati luksin  e “rrallë” që ta gjente Skënderbeun me “temperaturë”, aq  i trazuar nga dhimbjet, sa ngatërruan edhe   portën  gjatë 90 minutave.

Ka vitet   që thuhet poshtë e lart, majtas dhe djathtas, se nëse do të kuptosh konceptin e besës në futboll, Kupa e Shqipërisë është vendi ideal, ku fjala e dhënë nuk bëhet dysh, ku pabesia nuk ekziston, ku të gjithë kanë privilegjin të shpallen orakuj, ngaqë e dinë fundin. Cungu do të kujtohet si “spiun” nga njerëzit e sistemit, sepse pati guximin të zbulonte letrat pa u ndezur akoma loja. Pyetja që mund t’i bëjnë kolegët Armando Cungut, sidomos  ata trajnerë që kanë bërë histori me trofe të fituar në sajë të kombinacioneve  të shefave, mund të duket  provokuese : “ Po sikur Cungu të mos ishte larguar nga Kukësi, a do të kishim fatin e madh që trajneri të na zbulonte  fundin e paracaktuar të Kupës?” Në vend të përgjigjes, sikur na  vijnë  vargjet  e këngës epike : “ Hidhni ..Kupa dhe puthni çupa!” Kuptohet, kur  çupa është ..FSHF-ja..

Sfidanti.al